Yetiştirme yurdunda dayak ve taciz!

Sincan Yetiştirme Yurdu'ndaki taciz ve dayak skandalının mağduru, yurtta yaşadıklarını anlattı. İddialara göre yurtta şiddet gayet nonmal ve taciz olayı ise sıkça yaşanıyor. İşte bir dönem yurtta kalan o çocuğun anlattıkları;

Sincan Yetiştirme Yurdu, büyük çocukların küçük çocuklara yönelik şiddet görüntüleriyle iki hafta önce gündeme gelmişti. Görüntülerde 16-17 yaşındaki çocukların, küçük çocuklara yönelik eziyetleri vardı.

 

Aile ve Sosylal Politikalar Bakanlığı ise bu görüntüler üzerine harekete geçmiş ve bakanlık, Sincan Yetiştirme Yurdu’nda 16-17 yaşındaki çocukların küçük çocuklara yaptıkları eziyetin görüntülerinin ortaya çıkmasının ardından, yurtlarda kalan çocukların psikolojik durumlarından, personelin yeterlilik hallerine kadar pek çok başlığı içeren bir inceleme başlatmıştı. 

 

Bakan Ayşenur İslam, koğuş tipi “karma yaş” yetiştirme yurtlarının tamamının bu ay itibarıyla kapanacağını belirterek, “Devlet korumasındaki 12 bin çocuğumuz ‘çocuk evleri’ ve ‘sevgi evlerine’ zaten nakledildi. Şu an yetiştirme yurtlarında kalan son 800 çocuğumuzun da bu ay içinde bu evlere nakledilmesiyle ‘koğuş tipi yurt’ dönemi kapanmış olacak” demişti.

 

Ankara Valilği ise konuyla ilgili inceleme başlattıklarını, üç çocuğun başka yurtlara nakledildiğini ve kat görevlisinin işine son verildiğini açıklamıştı.

 

 

İşte o yurtta bir dönemler kalan bir çocukla, o dönemki adıyla Sincan Çocuk Yuvası'nda yaşadığı şiddeti CNN Türk'e anlattı. İşte şimdilerde 30 yaşında olan o gencin korku filmi senaryosunu hatırlatan yurt hayatı;

 

"1996-1999 arasında üç yıl kaldım. 10 yaşındayken girdim o yurda. O dönem çocuk yuvası olarak geçiyordu Sincan Yetiştirme Yurdu. Ondan önce ailemin yanındaydım. Şu anda yetiştirme yurdu olarak geçiyor ama bizim dönemde çocuk yuvasıydı.

 

 

İzledim.

 

 

Ne düşündüm, gayet aşina bana normal gelen görüntüydü. Bana ekstrem gelmedi. Bundan daha kötüsünü gördük biz, bu görüntüler bana hafif geldi. Biz yeri geliyordu pencereden sarkıtılıyorduk, yeri geliyordu sopalarla, yemek dağıtılan kepçeyle, hortumla dövülüyorduk bakıcılar tarafından...

 

 

Evet... İnsan üzülmüyor mu üzülüyor tabi. Ama bunlar bana yabancı gelmedi. Alıştığım görüntüler. Çünkü aynı dönemde bizler de yaşadık aynı şeyleri. Pek yabancı gelmedi bana.

 

 

 

Gittiğimiz dönemde kayıttan sorumlu insanlar vardı. Bakıcılara bakıyorsun eğitimsiz. Normal temizlik elamanını bakıcı yapmışlar. Bizler onlara "anne baba" diyorduk. Onlar bizi her sabah kaldırıp, daha ilk günden "kalkın külot kontrolü" diyerek bizi kaldırıyorlardı. Külotlarımızın pis mi temiz mi olduğuna bakıyorlardı. Pisse dayak yiyordun, bazen sopayla, bazen demirle, bazen tokat atıyordu. Temiz ise geçiyordun. Sabah oluyordu yeri geliyordu sen temizlik yapıyordun, büyük tencerelerden sen yemek taşıyordun. Orada her çocuk grubunun bir reisi vardı. Diğer büyük çocuklar sana gıcık mı oldu, bu bakışından hoşlanmayabilir, hal ve hareketlerinden hoşlanmayabilir. Hemen o lidere söylüyordu, o liderin gücü yetmez ise eğer bütün çocuklara söylüyordu dövüyorlardı.

 

 

Şiddet orada normal. Sabahları biz kaltığımızda zaten böyle seninle konuştuğumuz gibi normal konuşmuyorduk. Küfürlü, şakalarımız bile elleydi. En ufak şeye sinirleniyorduk. Büyüklerin, küçükleri dövmesi için bir sebep olması gerekmiyor ki zaten. Büyük çocuk bir yerden fırça yemiştir, acısını bizden çıkarıyordu. Bakıcılar da öyle. Evde bir sorunları vardı, gelip acısını bizden çıkarıyorlardı. Medyaya yansıyan o şiddet görüntüleri gayet hafif görüntülerdi. Çünkü seni büyük çocuklar dövdüğü zaman yöneticiye gidip şikayet edemiyorsun. Çocuğu şikayet ediyorsun, müdür diyor ki döven çocuğa "Bak az bile yapmışsın, bana şikayete geliyor, iyi dövememişsin" diyor.

 

 

Gördüm, işte ilk şiddet görme bu gece uyutmama oldu. 10 yaşında gittiğimde bana karşı daha da kenetlendiler. Onlar da benimle aynı yaşta. Ama bana kin besleyenler etrafındaki çocuklara rüşvet verdiği için onları kendisine bağlamıştı. Ben bireysel olarak değil ama toplu olarak şiddet gördüm. Kıdemlilerden oluşan üç dört kişi akşamları linç şeklinde beni dövüyorlardı. Grup liderinin, onun dediğini yapmadığım zaman şiddet görüyordum. Haftanın üç günü bu tür şiddet olaylarına tanık oluyordum. Bu sadece çocuğun sana uyguladığı şiddet. Bakıcının şiddetinden bahsetmiyorum.

 
"İŞEMESİN DİYE TUZ YEDİRİLİYOR" 

 

 

Üç sefer… Birisi yurt tarafından gönderildiğimiz kampta yaşandı. Diğer ikisi ise yuvada oldu. Gördüğüm ve yaşadığımı söylüyorum. Bakıcı tarafından taciz edildiğini gördüm. Hortumla dövülen arkadaştan bahsetmiştim. O tacize uğradı. Bakıcının yanında bir de büyük bir çocuk tarafından tacize uğradığını gördüm. Geceydi, yatıyorduk, birisi içeri girdi. Gelen gece bekçisi çocuğu kaldırdı. Çocuk 'Efendim abi' dedi, 'yapma' seslerini duydum. Bekçi, 'sus lan' falan dedi. Çocuğu kaldırıp çamaşırhaneye götürdü. Orası benim yattığım yere yakındı. Orası görünüyordu benim olduğum yerden. Karanlık olmasına rağmen, perdeler açık olduğu için görünüyordu orası. …………. Artık öyle bir şey oldum ki… Ayağıma tahtaya vurdum, ses çıktı. Bunu duyunca bekçi, çocuğu bırakıp gitti. Ama bu çocuğun adı çıkmıştı artık. Yine gece yarısı büyük bir çocuk bunu yatağın altına soktu, sonrası….

 

 

Genellikle kız arkadaşlarımıza çok oluyordu bu. Kız arkadaşlarımıza çocuklar tarafından yapılıyordu. Yuvada o dönem kızlar da vardı. Gücünün yettiğine yapıyorlardı bu tacizi. Ben bir görevliyi gördüm, duydum. Bir görevli kız arkadaşımızı taciz ettiğini biliyorum. Bayan arkadaşımıza yapılan tacizi ise kalorifer tesisatına bakan bir görevli gerçekleştirdi. Şu anda kendisi ölmüş galiba.

 

 

İşte uğramadım, ama benim yaşım biraz daha büyük olduğu için. Ben biraz fevriydim. Çünkü babadan gelen bir şiddete meyilliydim. Bana yapılmaya yeltendi, orada. Ama başarılı olamadı. Çadırda kalıyorduk beraber, yan yana yatıyorduk, benimle aynı yaşta bir çocukla, ama orada güçlüydü konum olarak. Yeltendi, ama ben ona vurunca vazgeçti. Bir daha da asla bulaşmadı bana.

"DAYAK SOPASININ ADI HAYDAR"

 

Hortumdan bahsetmiştim size… Sopa var. O sopanın ismi bile var (Haydar) diye. Yeri geliyor yemek kepçesiyle dayak yiyorsun. Hatta kendilerine bunun için özel hortum bile yapmıştı bir bekçi… Sorun yaşadığı çocuklara…