Derin Tarih dergisi Yavuz Sultan Selim'in Aleviler üzerindeki etkisini bu ayki sayısına taşındı, uzmanlarla geçmişi masaya yatırdı.
Abone olİNTERNET HABER- Cumhurbaşkanı Abdullah Gül üçüncü köprünün adının Yavuz Sultan Selim konulduğunu açıklayınca taraflar gardlarını alarak sahneye çıktılar.
Aleviler tepkilerini “Eli kanlı bir katilin adı nasıl bu köprüye verilir?” diye dışa vurdular. Laik ve sol çevreler, “Başka isim mi yoktu? Alevileri kışkırtmanın, yaralamanın, aşağılamanın anlamı ne?” şeklinde özetlenebilecek tepkiler verdiler.
Milliyetçi çevreler 1980 öncesi gençliğin yurt odalarında dolaplarının kapağını süsleyen, adeta idolleri olan, “Kahraman Türk, işte bu!” dedikleri ‘Yavuz’ hususunda sessizliğe büründüler. Hükümet çevreleri “Maksadımız Alevi vatandaşları rencide etmek değil. Yakında bir iki üniversiteye Hacı Bektaş-ı Veli, Pir Sultan Abdal adını vereceğiz. Yavuz da bizim, Pir Sultan da!” dediler.
Osmanlı tarihlerinden 16. yüzyılın ikinci yarısında kaleme alınmış olanlarında yapılan teftişler sonucu 40 bin kişinin tespit edilip bunların bütünüyle imha edildikleri veya bir bölümünün sürgüne gönderildiği bilgisi bulunur. Bu bilgiler zamanla Anadolu’da yapılan teftişler sonucu “40 bin Alevinin Yavuz Sultan Selim tarafından katledildiği” şeklinde nerdeyse tartışılmaz bir kabule dönüşen bilgi haline gelerek bugün sosyal ve siyasî vesilelerle sık sık tekrarlanan bir “paradigma” olmuştur.
Derin Tarih dergisi bu alanda herkesin bildiği yanlışları işin uzmanlarıyla görüşecek kalema aldı.
Uzmanlara göre "Yavuz Sultan Selim Alevi katliamı yapmadı."
İşte Derin Tarih’in Yavuz ve Alevilik dosyasından kesitler:
Prof. Dr. Feridun Emecen: Alevi katliamı bir efsaneden ibarettir
“Verilen rakamlar abartılıdır. Konuyu değerlendirirken tarihî serinkanlılıktan âzâde olarak bir tarafı göz ardı edip diğer tarafı öne çıkarmak ve bundan sosyal (belki de siyasî!) bir menfaat beklemek toplumlar arası husumeti körüklemekten başka bir işe yaramaz. Yavuz’a ‘Alevi katili’ sıfatını verenlerin en büyük dayanağı, İdris-i Bitlisî’nin verdiği abartılı rakamlardı. Devrin anlayışının gereği Yavuz’un kahramanlığını yüceltmek için verdiği rakamların yüzyıllar sonra büyük siyasi tartışmalara yol açacağını nereden bilebilirdi ki? Geç tarihli kaynaklarda bu bilgilerin abartılarak nakledilmesinde aslında Safevî ve Osmanlılar arasındaki siyasî-dinî çekişme yatmakta, Sünni inancı bütünüyle ortaya çıkaran 16. yüzyılın tarihçileri bir ölçüde karşı tarafa gözdağı verme, yandaşlarına da iftihar vesilesi veya dinî inanca ne kadar bağlı olunduğunu kuvvetle vurgulama amacıyla bu gibi bilgileri daha da abartarak kullanma eğilimi sergilemektedir. Sistemli bir ‘Kızılbaş temizliği’ yapıldı demek kanaatimizce büyük bir yanılgıdır.”
TÜRK TARİHİNDE YERİ YOKTUR
HABERİN DEVAMI İÇİN DİĞER SAYFAYA GEÇİNİZ...
[PAGE]
Prof. Dr. Mehmet Çelik: Şah İsmail Türktür ama Türk tarihinde yeri yoktur
Evet, Şah İsmail Türktür. Yazdığı Türkçe şiirler de güzeldir. Ama Türk tarihinde yeri yoktur. O, Fars kültür tarihinin bir parçasıdır. Mezhep algısı Türklüğünün ve İslamın önündedir. Siyasî ve mezhebî ihtirasları ve taassubu Türk-İslam tarihine büyük zararlar vermiş, yüz binlerce masumun kanına girmiştir. Saldırgan Şah’tır. Yavuz ise savunmadadır. Şah’ın mezhepdaşları Antalya, Burdur, Kütahya, Amasya, Tokat, Çorum, Elbistan, Maraş, Diyarbakır, Elazığ, Erzincan ve Erzurum’da oluk oluk kan akıtıp onbinlerce masum insanı katlederken Tebriz’e giren Yavuz tek bir Şiinin bile burnunu kanatmamıştır.
Prof. Dr. Tufan Gündüz: Tarihçiler Kızılbaş katliamından söz etmiyor
Anadolu’da 40 bin Kızılbaşın öldürüldüğüne dair ilk bilgi İdris-i Bitlisî’de geçiyor. Hoca Sadeddin Efendi ve İbn Kemal bu bilgiyi ondan aynen naklediyorlar. Öte yandan, sarayın içinde olup pek çok belgeyi görme ve dedikoduyu duyma imkânı bulunan Celalzâde Mustafa’nın Selimnâme adlı eserinde bu hadiseye hiç dikkat çekmiyor oluşu ilginçtir. Hatta şu kadarını söyleyelim; İdris-i Bitlisî’nin eserini kaynak olarak kullanmayan tarihçiler ve özellikle Selimnâme yazarları Kızılbaş katliamından hiç söz etmiyorlar.
Safevîlerin halifeler yoluyla neredeyse bütün Anadolu’yu gözetleme imkânı buldukları bir dönemde iddia edilen katliamdan hiçbir şekilde haberdar olmamaları hiç akla yatkın değil. Çünkü Safevî ordusunun hızla eridiği ve Anadolu’dan gelecek yetişkin erkeklere ihtiyaç duyulduğu bir ortamda müritlerine, yani Kızılbaş Türkmenlere yönelik böylesine geniş çaplı bir katliamın en azından saraya haber olarak ulaşması beklenirdi. Bu da savaşmakta isteksiz davranan Şah İsmail açısından hiç olmazsa Çaldıran Savaşı için kuvvetli bir neden oluştururdu. Ama garip bir şekilde “İran-zeminde” 40 bin kişinin katliyle ilgili hiçbir habere rastlanmıyor. İran kaynaklarındaki bu suskunluk hakikaten şaşırtıcıdır.
SAFEVİLER NEDEN SESSİZ KALDI?
Anadolu’daki gelişmeleri sıkı sıkıya takip eden Safevîlerin böyle bir katliam karşısında duyarsız kalması beklenebilir mi? Örneğin II. Bayezid döneminde İran’a gitmek isteyen Kızılbaşların engellenmesi üzerine Şah İsmail Osmanlı Sultanına önce mektup gönderip izin istemiş, daha sonra üstü kapalı olarak tehdit etmişti. Keza Şah Kulu ayaklanması da Safevî tarihçileri tarafından yakından takip edilmişti.
Buna karşın “40 bin kişinin katli” meselesinde Safevî Sarayı bütünüyle duyarsız, Safevî kaynakları ise tamamen habersiz görünmektedir. Açıkçası hiçbir Safevî kaynağı Osmanlıların Alevi katliamı yaptıklarına dair bilgi vermez.
OSMANLI ALEVİLERİNE KARŞI TAVIR YOK
HABERİN DEVAMI İÇİN DİĞER SAYFAYA GEÇİNİZ...
[PAGE]
Prof. Dr. Abdülkadir Özcan: Yavuz Osmanlı Alevilerine karşı tavır almamıştır
Son zamanlarda Yavuz Sultan Selim adının üçüncü Boğaz köprüsüne verilmesi meselesinin polemik konusu yapılması çok hüzün verici. Zira bazı Alevi kardeşlerimiz onu kulaktan dolma bilgilerle tanıyor.
Öncelikle vurgulamalıyız ki, Yavuz kesinlikle Osmanlı Alevilerine karşı tavır almamıştır. Onun hedefi Şiiliği devlet politikası haline getiren ve Anadolu’da büyük bir fitne çıkaran İran Safevî Devleti’nin hükümdarı Şah İsmail ile onun Anadolu’daki propagandacılarıdır.
İslam dünyasının geleceği bakımından doğudaki Şah İsmail fitnesini bertaraf etmeyi hayatı boyunca gaye edinen, İslamiyetin kutsal beldelerini Portekiz tehlikesinden kurtaran ve İslam birliğini kurma yolunda çok önemli adımlar atan, genişlettiği tersane ve yaptırdığı büyük gemilerle Osmanlı donanmasını güçlendiren deniz sevdalısı bu padişahın adının bir köprüye verilmesi onu yüceltmez.
Zira gemiler yaptırırken kendisine bu hazırlıkların Rodos’a mı yönelik olduğunu soranlara bu büyük hükümdarın, “Bu hazırlıklar küçücük bir ada için mi sanıyorsunuz?” diye karşı sualle cevap vermesi meşhurdur. Böyle bir hükümdar adına sadece köprü değil, ilmin ve âlimlerin hamisi olması dolayısıyla bir üniversite de açılsa azdır.