Yapma Cem... Çocukların ahı yerde kalmıyor kardeş!
Cem Küçük'edir mesajım... 28 Şubat sürecinde o dönemin Cem Küçükleri de böyle terör estiyor, Aydın Doğan'ı yönetmek istiyordu. Aydın doğan şimdi direniyor ama o dönemde yönettiler, yönetildi. Ve bakın neler oldu?
Behiç Abi (Allah rahmet eylesin) Çiller'e yakındı diye, onunla birlikte olan herkesi, hepimizi cezalandırdılar...
Çalıştığımız gazetenin kapısına kilit vurdurdular!
O dönemin Cem Küçük'ü her kimse hepimizi kovdurdu...
3 yıl işsiz kaldım!
3 koca yıl...
O üç yılda çalmadığım kapı kalmadı. "Hayatım sen çok politize olmuşsun" diyenler, karşımda iki ayağını masanın üzerine uzatıp, "Haber yazabiliyor musun" diyenler... yüzüme kapanan telefonlar, bir süre önce hergün görüştüğün halde, telefonuna çıkmayan dostlar!
Ankara'daydım, İstanbul'a geldim.. Çocuklarımın geleceği için çalışmak zorundaydım ama yıllarımı verdiğim mesleğimi yapmama meslektaşlarım izin vermiyordu.
"Sakın ha..."
Bana bir şey olmadı... Bir şekilde hayatımı idame ettim. Ama, çocuklarım çile çekti.. İşim olmayınca servisle okula gidip gelmelerine para yetiştiremedim. Ceplerine harçlık koyamadım. Kiramı ödeyemedim diye onları bir barakada yetiştirmek zorunda kaldım.
O dönemin Cem Küçük'ü her kimse, Mesut Yılmaz'a ya da kardeşi Turgut Yılmaz'a olan yakınlığı ile adeta terör estiriyordu. "Biz seni yöneteceğiz" diyor yönetiyorlardı... Onlar yönettikçe iktidar karşıtı kim varsa kendini sokakta buluyor, çocuklarının geleceği kararıyordu.
28 Şubat benim çileli yıllarımdır dostlar!
Ben hayattayım!
Ya ölenler?
Bilen bilir, genç yaşta aramızdan ayrılan Behiç Abi'yi (Kılıç) 28 Şubat'ın Cem Küçükler'i öldürdü!
O günkü Cem Küçükler'de Aydın Doğan'a sarmıştı. Tehdit ettiler, "Biz seni yöneteceğiz" dediler ve yönettiler...
"Kov" dediler...
Kovdurdular...
Behiç Kılıç bir daha belini doğrultamadı. Hastalıklarla boğuştu, son güne kadar biricik yavrusunu okutabilmek için didindi durdu. Ben 3 yıl işsiz kaldım, sonra işimi kurdum. Behiç Abi, iş bulamadı. Bir ara Star'da çalıştı, oradan da kovdurdular... Kalbi dayanamadı, yapılan zulme yenik düştü...
Ve aramızdan ayrıldı...
Behiç Abi öldü ama...
O'nu öldürenler yaşıyor... ama utanç içinde...
İnsan yüzüne çıkamıyorlar...
O dönemin Cem Küçükleri'ne gelince...
Hepsi silindi gitti...
İşsiz bıraktıkları meslektaşlarının çocukları onların yerini aldı, ama onlar yok oldu... Niye? O çocukların ahı tuttu çünkü..
O ah yaktı geçti...
Çocukların ahı... anlıyor musun Cem?