Ya çocuğunuzun babası siz değilseniz!
Ankara Üniversitesi Adli Tıp Bölümü'nden alınan sonuçlara göre ülkemizde “babalık testi” patlaması yaşanıyor.
Beynini kurcalayan, “ya karım beni aldatıyorsa” sorusuna cevap arayan binlerce Türk erkeği “babalık testi” başvurusu yapmış.
Eminim bu haberi okuyup, “ya ben de çocuğumun babası değilsem” şüphesiyle Adli Tıp"a başvuranların sayısı artmıştır…
Bu haberin yanına, bir de eşinin peşine dedektif takanların, telefonlarını dinletenlerin olduğunu eklersek, sanırım paranoyak bir toplum olup çıktığımız sonucuna varabiliriz.
Zaten kimseye güvenimiz kalmadı…
Kapımızı çalıp bir bardak su isteyen insanlar bizim için potansiyel sapık, katil oldu…
Yolda kolumuza değip geçen herkes bizim için “fırsatçı” oldu…
Elini omzumuza atan arkadaşımızdan bile huylanmaya başladık…
Madem “babana bile güvenme” sözü dilimize pelesenk oldu…
O zaman her türlü teste tabi tutabilirsiniz eşlerinizi, çocuklarınızı, yakınlarınızı…
Ama her zaman şüpheyle yaşamak yakar canınızı…
***
Sanırım bu durumdan kurtulmanın tek yolu karşınızdakine güven verebilmek ve güvenmeyi öğrenebilmek.
Babalık testinde sonuç negatif çıksa bile, bu şüpheyle test yaptıran bir erkek sanırım hayatı boyunca bu ve buna benzer sorularla yaşayacak, hayatı eşine de kendisine de zindan edecektir.
Ve tabii kadın…
Böyle bir şey yapmadığına inandırması için eşini, test sonucunun etkili olduğunu, sözlerinin bir işe yaramadığını ve daha acısı eşinin böyle bir şüpheyle bir tıp kurumuna başvurduğunu bildiğinde temeli sarsılan binayı nasıl taşıyacaktır?
Bu şüpheyle yaşamak da, şüphelenilen kişi olmak da çok acı…
Bazı duygular bulaşıcıdır…
Birbirimize güvenmeyi öğrenebilirsek, en mühimi de karşımızdakine güven vermeyi bilirsek tüm topluma bunu bulaştırabiliriz…
Birbirimize sadakatimizin, güvenimizin ölçüsünü test etmek için tıbba ihtiyaç olmaması dileklerimle…