Taciz kurbanları

Taciz yaşamayan varmıdır ?
Sanmıyorum !
Peki ! Sokakta herhangi bir tacizle karşı karşıya kalındığında, karşılık verenler çoğunlukta mıdır?
Birçok kişinin 'Hayır' dediğini duyar gibiyim.
Biliyorum, bu gibi durumlarda, özellikle biz kadınlar, adımlarımızı sıklaştırıp olay mahallinden bir an önce uzaklaşmak isteriz.
Sokakta/orda/burda /şurda, başımızdan en çok geçen taciz hikayeleri nelerdir?
Hiç düşündünüz mü?
Göz tacizi !
El tacizi !
Sözle taciz !
Özellikle büyük şehirlerde, günün her saatinde, toplu taşıma araçlarında, iş yerlerinde, sokaklarda, mesela İstiklal caddesinde yürürken, belki hiç ummadığımız birinin bakışlarında tacizi yaşıyoruz.
Yaşadığımız ve canımızı sıkan tacizi pekte mesele haline getirmeyip, normal hayatımıza devam ediyoruz.
Normal hayatımıza devam ediyoruz ama, herhangi bir tacizle veya saldırı ile karşılaşmamak adına, akşamları yalnız başımıza sokağa çıkamıyoruz.
İstemeden hayatımızı kısıtlıyoruz, tacizin hayatımızı yönetmesine izin veriyoruz.
Özgürlüğün kısıtlanması tam da burda başlıyor.
İşte !
Sizlere önereceğim site , ''Artık tacizi kabullenmeyelim'' diyor.
Sokakta tacize uğrayanların hikayelerini paylaşabilecekleri bir alan yaratan ''Hollaback'' sitesi tacizin normalleştirilmesinin önüne geçme ihtiyacından ortaya çıkmış.
Sitenin kurucuları, 2005 yılında, 23 yaşındaki Thao Nguyen' in New York metrosunda gözünün içine bakarak kendisini teşhir eden bir adamın cep telefonuyla fotoğrafını çekip internete koymasından ilham almış.
New York Daily News gazetesi, internette kısa sürede yayılan resmi, kapak yapınca, kimliği ortaya çıkan teşhirci yargılanıyor.
Bundan etkilenen bir grup kadın ''Hollaback New York''u kuruyor. Amaçları; sokaktaki tacizi deşifre etmek, taciz mağdurlarına yalnız olmadıklarını hissettirmek ve sessiz kalmak yerine, karşılık vermelerini olası kılmak.
Sokak tacizini afişe etmek, bu konuda farkındalık ve dayanışma yaratmak amacıyla başlatılan Hollaback hareketi, 2011 yılından itibaren, Kacie Lyn Kocher girişimi ve ''Canımız sokakta'' adıyla Türkiye' de.
Kocher' in Mart' ta Hollaback sitesini ziyaret etmesiyle ve sonrasında tanıdığı herkese İstanbul' da Hollaback tarzı bir girişimin gerekli olup olmadığını sormasıyla başlamış.
Hollaback bugün dünya çapında 14 ülkede,37 şehirde ve 8 farklı dilde faaliyette.

Canımız Sokakta: Hollaback İstanbul, tacize uğrayan kadınlara, hikayelerini anlatabileceği bir mecra sunuyor. Ayrıca din, dil, ırk, cinsiyet ayrımı gözetmeksizin tacize uğrayan insanlara birbirlerine destek olmaları, böyle bir durum ile karşı karşıya kalmaları halinde ne yapmaları gerektiği konusunda kaynak sunuyor.
Örneğin; saldırı, takip gibi daha tatsız taciz yöntemlerinde akıllı davranmak, sakin tavırlarla karşılık vermek hayati değer taşıyor. Fakat çoğunluk maalesef ne yapacağını bilmiyor.

Bunun yanı sıra herkesi sokakta taciz konusunda uyarmak, bilinçlendirmek ve farklı taciz yöntemlerinden haberdar etmeyi hedefliyor.
Amaç; tacizciyi koruyan bir çevre oluşmasını engellemek.
Canımız Sokakta: Hollaback İstanbul taciz konusuyla ilgili büyük bir kaynak olma özelliği taşıyor. Üstelik, taciz edilen şahısların isimlerini ortaya dökmeden hikayelerini paylaşmalarına olanak tanıyor. Daha da önemlisi, akıllı telefonları bir ''tacizsavar" haline getiriyor.
Hollaback, kadınlara ancak kendilerini güvende hissettikleri durumlarda tacizcilerinin resimlerini çekmelerini tavsiye ediyor. ''Öncelikle güvenliğiniz'' diyor.
Diğer taraftan, Buenos Aires ve Mexico City' de kadınların sokakta güvende olma hakkına dikkat çekmek için şehirlerin ilk ''Sürtük yürüyüşü''nü düzenlemiş Hollaback'ciler.
İstanbul' da, tacizi sıkça yaşıyorum diyorsanız, tacize karşı önlem almak ve tacizciyi cezalandırmak gerekliliğine inanıyorsanız,yaşadığınız taciz hikayelerini paylaşmak istiyorsanız, www.canimizsokakta.com sitesini takip edebilirsiniz.

Ha ! Bu arada sırf kadınlar mı tacize uğruyor ?
Erkeklerde farklı şekillerde tacize uğruyorlar mutlaka ama tacizi çoğunlukla kadınlar yaşadığı için, kadın tacizine yer verdim yazımda.
Ne diyelim !
Huzurlu ve tacizsiz günlere...