Sevgili
“Sevgili” olmak zordur…
Herkesin becerebildiği bir şey değildir bilirim…
Siz de bilirsiniz…
Sevgi kelimesi kimsenin dilinden düşmez de “sevgili” olmak nedir, çoğunun aklı yetmez…
Karşı cinsin “sevgilisi” olmak değil benim bahsettiğim…
Birey olarak “sevgili” olabilmek, söylemek istediğim…
Hiç kimse yoksa bile, kendi başına…
Sevgiyi hissedebilmek, anlatmak istediğim…
İçinde, derinlerde…
Her şeye karşı…
Kişiye değil sadece…
Yani sevgiyi yerleştirmek gerek içerilerine…
Bir örnek vermek gerekirse…
Hani çaya şeker atarsanız “şekerli” olur…
Ne bileyim kahvenin içine bir kaşık krema koyarsanız “kremalı” olur ya…
Öyle işte…
İçinize sevgi koymayı başarabilirseniz “sevgili” olursunuz…
Çok kolay değil mi?
İçinde sevgi barındırmayı becerebilen herkes “sevgilidir” bu durumda…
Yani bunu becerebilen hiç kimse yalnız değildir 14 Şubatta…
Yarın kimileri karşı cinsten sevgilisini (ha bilemem belki hemcinsi de olabilir) saracak kollarıyla…
Kimi ayrılığın verdiği acıyla kıvranacak yatağında…
Kimi bir sokak köpeğinin karnını doyurmakla mutlu edecek kendini…
Kimi kimsesiz çocuklara gösterecek sevgisini…
Kimi ailesine…
Ama ortak paydada birleşecek hepsi…
Çünkü kim ne yaparsa yapsın, kim neye gösterirse göstersin sevgisini…
Farkındaysanız hepsi “sevgili”…
Bu durumda “kapitalist düzenin” âşıklar için hediyeden ibaret oyunu bu anlamda mutlu ediyor beni…
Umarım anlatabilmişimdir sevgimi…
Adınızın başına gelecek en güzel sıfatı ekleyerek sizleri selamlamak istiyorum…
Tabii hepinizin adını bilmiyorum…
İnternethaber"in “sevgili” okuyucuları, hepinizin “Sevgililer Günü"nü” sevgiyle kutluyorum…
nsrnylmz@gmail.com