BIST 9.916
DOLAR 35,05
EURO 36,30
ALTIN 2.918,66

Seda Sayan'dan olay sözler! Onları biz doğuruyoruz istesek döveriz

Seda Sayan'dan olay sözler! Onları biz doğuruyoruz istesek döveriz

Seda Sayan yine çok konuşulacak açıklamalarda bulundu. Son dönemde dikkat çeken söylemleriyle dikkatleri üzerine toplayan Seda Sayan hayatının bilinmeyenlerini anlattı. Seda Sayan aşk hayatına son verdiğini artık kendisine sadece arkadaşlarına adadığını söyledi.

Seda Sayan'dan olay sözler! Onları biz doğuruyoruz istesek döveriz

Ekranların sevilen ve samimi ünlülerinden birisi olan Seda Sayan 'inşaat işçileri' söylemiyle gündemi uzun süre meşgul etmişti. Seda Sayan hayatına dair tüm bilinmeyenleri Posta Gazetesi'nden Oya Çınar'a anlattı. Hayatının en güzel döneminde olduğunu ifade eden Sayan şunları söyledi: " Hayallerimin 10 numara büyüğü geldi bana Allah’ımdan. Çocukken de böyle bir hayat istiyordum. O gecekonduda ne hayaller kurardım. Ama O bana hayallerimin de ötesinde bir hayat bahşetti. Başka türlü bir şey bu! Sağlığım yerinde. Sevdiklerim iyi. Daha ne isterim."

Seda Sayan'dan olay sözler! Onları biz doğuruyoruz istesek döveriz

Doğduğunuz evden bahsediyorsunuz... -Evet. Eyüp’teydi evimiz. Tuvaleti dışarıdaydı. Gece tuvalete gideceğim zaman korkar, ablamı uyandırırdım. Genç kızlığım Kadırga’da geçti. Orası da ufak bir yerdi. Mahallemizde bir çeşme vardı, herkes suyunu oradan taşırdı. Bir şekerci vardı, herkes lokumunu oradan alırdı. Tüm esnaf beni çok severdi.

Seda Sayan'dan olay sözler! Onları biz doğuruyoruz istesek döveriz

Güzel bir çocuk muydunuz? -Ben o kadar güzel değildim. Ablam güzeldi. Ben sarı, çiroz bir şeydim. Çok zayıftım. Rüzgar esse alıp götürürdü beni. Ama çenemle sevdirirdim kendimi. Kadere bakın ki yıllar sonra çenemle para kazanıyorum. Hahaha!

Seda Sayan'dan olay sözler! Onları biz doğuruyoruz istesek döveriz

"FAKİRLİĞİNİ DİLE GETİREN BİR ÇOCUKTUM": Hiç o yokluğa isyan eder miydiniz? -Asla! Başka türlüsünü bilmiyordum ki. Herkesin hayatı bizim gibi sanıyordum. Fakirliğinden utanan bir çocuk değildim. Aksine dile getiren bir çocuktum. Mesela okulda bir yardım dağıtıldığında gider, “Efendim, biz de fakiriz, bizim de bu yardıma ihtiyacımız var. Ne güzel botlar veriyorsunuz. Bize de verin” derdim. Şimdi etrafıma bakıyorum, gençler utanıyor. Ya bu durumu saklıyor ya da fakirliğinden ötürü anne babayı suçluyorlar. “Sen doğurdun beni. Yapmak zorundasın. Almak zorundasın” diyerek isyan ettiklerini görüyorum. Çok üzülüyorum.