PKK terörden vazgeçmez. Nedenini söyleyeyim
Apo’yu bile takmıyorlar, BDP hiç umurlarında değil…
Apo’yu bile takmıyorlar, BDP hiç umurlarında değil…
----------------------------------------------------------------------
Şu terörü konuşmaya dilim varmıyor, yazmaya elim gitmiyor. Ama ne çare ki gündemden de çıkmıyor.
Hiç uzatmadan hemen baştan söyleyeyim; PKK terörden vazgeçmez. O nedenle kökünün kazınması gerekiyor.
Silahları bırakırlarsa ne yapacak o militanlar? Simit mi satacak, amelelik mi yapacak? Şu anda elde silah, gücün ta kendisini hissediyorlar. Üstelik yüklü bir para trafiğinin merkezinde kontrolu elde tutuyorlar. Hele hele doğudan batıya uzanan uyuşturucu trafiği ile de geniş bir coğrafyaya hakim durumdalar.
Siyasal ve kültürel haklarmış, Apo’nun mahkumiyetinin iyileştirilmesiymiş, KCK’ymış, hepsi bahane. Hele hele BDP umurunda değil PKK’nın. Tam tersi, BDP puslu havada durumdan kendine görev çıkarmaya, kendini Kürt temsilcisi gibi göstermeye çalışıyor.
Anlamsız gibi gelebilir ama BDP’nin Meclis’e girdiği, reform sayılacak yeni bir Anayasa çalışmasına başlandığı şu günlerde, eli kanlı teröristbaşı Apo ile dahi görüşmelerin, pazarlıkların yapıldığı böyle bir ortamda, her şeyi baltalayacak kanlı saldırılara kalkışmanın başka bir anlamı olabilir mi sizce? İşin boyutuna dikkat çekmek için KCK, MCK da diyebilirsiniz. O da Apo’nun 20-25 yıl boyunca bir yazıp bir düzelttiği, bir temele, bir kitleye dayandırmaya çalıştığı, sonunda o içeri girince diğerleri tarafından derlenip toparlanmaya çalışılmış ütopik bir manifesto işte!
Olan, ölenlere oluyor. O kafalardan çıkan modası geçmiş ütopik ideolojilerin katlettiği ölenlere… Bir de Kürtlere oluyor olan. Bir taraftan vatandaşlık haklarını isterken bir taraftan da neyi var neyi yok isteyen bir PKK ile karşı karşıyalar. Devlet’ten korkmaları gerekmiyor ama PKK acımasız. O bölgedeki halka tahakküm etmek uğruna Türkmüş, Kürtmüş ayırt etmiyor PKK. Öldürüyor. Ölen ana, öldürenin kendi oğlu olduğunu bilse gözleri açık gidecek. Halbuki öldürenin gözünü kan bürümüş. Kendi anasına, babasına bile bomba atarken gözünü kırpmıyor. Kendi soyuna bunu yapan, başkasına ne yapmaz?
Ortalığı karıştırmak, panik yaratmak, şiddet yolu ile insanların içine korku salmak onu besliyor. Bu da bir hastalık işte. Karşısında koca bir Devlet varken, kendini ütopik bir dünyanın hakimi gibi gören bir avuç teröristin hastalığı. Terör estirenlerin, hatta devleti ele geçirerek terör estiren diktatörlerin sonunun nasıl olduğunu bugünlerde ibretle izliyorlardır herhalde. Ders çıkartmalılar… Ama, nerede o kafa?
Yine de en azından şunu düşünebilirler; Bir gün bitecek bunların hepsi. O günü görebilirlerse eğer, o gün acaba nerede olacaklar? Bizim, olan bitenleri anlatmakta olduğumuz çocuklarımız var. Onların da keşke, tarihi anlatabilecekleri çocukları olsa!