Özkök'ten Gülen'e kibar cevap

Ağlayan Genelkurmay Başkanı Necdet Özel'e kızan Ertuğrul Özkök, kendisini eleştiren Fethullah Gülen'e yanıt verdi.

Fethullah Gülen'in “A be birader sen annen baban öldüğünde ağlamadın mı?" diye sorduğu Hürriyer yazarı Özkök, hocaefendiye saygıda kusur etmedi.

Şehitleri uğurlama töreninde ağlayan Özel'e "Paşam sen ağlarsan Türkiye zırlar" diyen Özkök, polemiğin fitilini ateşlemişti. Gülen medyadaki bu tartışmaya "İnsanlara neden sulu göz diyorsun. Nezat-i lisaniyem bana vize verseydi burada ona densiz diyecektim." sözleriyle katıldı. Gülen'in eleştirilerine Özkök bugün cevap verdi.

NEFSİMİZİ HOCA'YA OLAN SAYGIMIZA AMADE KILDIK

Eleştiri oklarını büyük bir olgunlukla karşılayan Özkök, bu satırlarla Gülen'e karşı boynunun kıldan ince olduğunu gösterdi:

"Bu sesleniş, alelade bir köşeden gelseydi; sinek vızıltısı muamelesi yapıp yolumuza devam edebileceğimiz bir gaipten gelseydi...
Diyoruz ya, yürür geçerdik.
Ama o seslenişin sahibi, Fethullah Hoca gibi saygı duyduğumuz bir şahsiyet. 
O nedenle görmezden gelmeyi terbiyesizlik addederiz.
Adını “polemik” gibi, ne onun ne de kendimizin şahsına layık göremeyeceğimiz bir kelime ile ifade etmeden... 
Nefsimizi Hoca’ya olan saygımıza amade kılarak, kalbimizin gereğini solukladığımızı ifade etmeyi bir mecburiyet kabul ederiz."

GÖZYAŞINDAN ÖNCE BAŞKA BİR NÖBET BEKLER

Genelkurkay Başkanı Özel'in kameralar önünde ağlamasına karşı olduğunun altını çizdiği yazısında Özkök, Özel'in ne yapması gerektiğini anlattı:

"Hocam...
Komutanlar ağlamaz mı?
Ağlar elbet...
Ama onu, gözyaşından önce başka bir nöbet bekler:
Onun adı, “gözyaşını durdurmak”tır.
Unutmayın ki, cenaze başındaki bir komutanın gözyaşları, kimine, sadece insani duyguları anlatır; kimine de bir devletin derin çaresizliğini...
Biri bağrımızı yakar, öteki moralimizi yıkar...

O yüzden diyorum ki, şehit töreni başındaki komutandan beklediğimiz hal ve tavır fotoğrafı şudur:
Gizli gözyaşı, aleni metanet ve duruş...
Hocam, size saygım büyüktür...
Ama ne sizin gözyaşlarınız ve kalbinizin soluklanması...
Ne de sevgili ve rahmetli babamın cenazesi başındaki kendi gözyaşlarım, sel olup, bu inancı alıp götüremez.

* * *

Yine de yazımın, Türk ordusu ile aranızda bir muhabbet bağının kurulmasına vesile olmasına bütün kalbim ve samimiyetimle sevindim.
Demek ki gözyaşları ortak hissiyatı anlatan bir gönül nehrine dönüşmüş..."