Tomurcuk Vakfı'na gelen engelli çocuklar burada hem öğreniyor, hem de sosyalleşiyorlar.
Abone olİnternetataşehir’in bu haftaki röportaj konuğu Tomurcuk Vakfı Yönetim Kurulu Üyesi Selçuk Karacık.
BİZE VAKIFLA İLGİLİ BİLGİ VERİR MİSİNİZ?
Tomurcuk Vakfı, zihinsel ön engeli olan ve bazılarında bedensel engellerin de bulunduğu, doğuştan ya da sonradan herhangi bir nedenle bedensel, zihinsel, ruhsal, duyusal ve sosyal yeteneklerini çeşitli derecelerde kaybetmiş çocuklarımız için, 2010 yılında kurulan bir vakıftır.
Tüm üyeleri zihinsel engelli çocuk sahibi ailelerden oluşan vakfımız, korunma, bakım, rehabilitasyon, danışmanlık ve destek hizmetlerine ihtiyaç duyan engelli çocuklarımız için kendi kendilerine yeterli birey haline gelmeleri ve toplumsal yaşama katılımın en önemli öğelerinden olan üretime katılmalarını sağlamayı amaçlıyor.
BURADA EĞİTİM GÖRENLERİN YAŞ ARALIĞI NEDİR?
Vakfımızda eğitim gören, 4 - 42 yaş aralığında 65 arkadaşımız var. Sadece Ataşehir’den değil, farklı ilçelerden de çocuklarımız var.
NELER YAPIYORSUNUZ?
RAM'dan (Rehberlik araştırma Merkezi) bize bu çocuklar için belirlenen eğitim raporları geliyor, bizde bu doğrultuda çocuklarımıza bir eğitim planı çıkarıyoruz. Bu plan doğrultusunda hareket ediyoruz.
Eğitimin çok önemli olduğunu burada görebiliyoruz. Özellikle zihinsel engelli çocukların aileleri durumu önce kabullenmek istemiyorlar. Eğer çocuk eğitim alıyorsa, diğer çocuklardan geri kalmaya başlar, içe kapanır vs. sınıf öğretmenleri sayesinde çocukların durumu netleşir. Özür öğrenme güçlüğü çeken çocuklara yönelik yaptığımız destek programlarıyla, bu çocukların diğer yaşıtlarıyla aralarındaki farkın büyük oranda azaldığını görüyoruz.
Haftanın 5 günü, 9 - 4.30 saatleri arasında burada hem birebir eğitim yapıyor,hem de yaş grupları aynı olan çocuklarla da haftada 2 gün grup çalışması yapıyoruz.
Günlük yaşama adapte olma ile ilgili kişisel bakım ve temizlik (diş fırçalama, tuvalet kullanımı vb.), paylaşma duygusunu artırma, öfke kontrolü gibi çalışmaların yanında, el becerilerini geliştirmek adına da resim atölyesi, keçe çalışmaları, mum yapımı, nikah şekeri yapımı gibi çalışmalar yapıyoruz. Çocuklarımızın yaptığı resimlerden, davetiyeler yapılıyor. Hayırsever vatandaşlarımız bu davetiyeleri satın alarak, vakfımıza destek oluyorlar.
Ayrıca dans dersleri ve tiyatro sınıfımızda bulunuyor. Bir perküsyon gurubumuz var, bir çok yerde konserler veriyor, etkinliklere katılıyoruz.
Ailenin aydınlatılması da çok önemli, çocuklarının ihtiyaçları, onlara davranış biçimleri, aralarında geçen sorunlu diyologlarda yapmaları gerekenler vs. konularında ailelerle de çalışıyoruz. Bu konu üçlü bir saç ayağı gibidir. Başarıya ulaşmak için her bir ayağın ayrı ayrı güçlendirilmesi gerekir.
Destek eğitimi alması gereken çocuklarla, bireysel ve grup eğitimlerin dışında, sosyalleşmeleri ve kendi yaşıtlarıyla bir arada olabilmelerini sağlamak için onlarla birlikte dışarıda da vakit geçiriyoruz. Birlikte tiyatroya, sinemaya gidiyor, bowling oynuyor, fast food restoranlarda vb. yerlerde yemek yiyoruz. Çocuklarının yavaş yavaş sosyalleştiğini gören aileler de, onlarla birlikte dışarda vakit geçirmeye başlıyor. Bu da eğitimimizin önemli bir parçası.
AİLELERDEN ALDIĞINIZ GERİ BİLDİRİMLERİ NASIL? MEMNUNLAR MI ?
Bu anlamda geri bildirimler de çok iyi. Veliler oldukça memnunlar, çocukları burada vakit geçirirken, ailelerde dışarıda varsa önemli işlerini halledebiliyor, gözleri arkada kalmadan rahatlıkla çocuklarını bize emanet ediyorlar. En güzeli de aileler daha önce dışarıya çıkarmak için zorladıkları çocuklarının, artık buraya gelmek için sabırsızlandıklarını, erkenden kalkıp kendilerinin hazırlandıklarını söylüyorlar.
İLERİYE DÖNÜK YAPMAK İSTEDİĞİNİZ ŞEYLER VAR MI?
Çocuklarımızın hem iş hayatına katılmaları hem de her anlamda sosyal hayata dahil olabilmeleri adına vakfımızın alt katını kafeye çevirmek istiyoruz. Sosyal hizmet uzmanı olarak çalıştığım dönemde de böyle bir proje yapmıştık. Bir grup çocuğa eğitim vermiştik. Süreç içinde bir kısmı eleniyor elbette, el becerilerine, yeteneklerine ve yapabilecekleri işlere göre iş bölümü yapılıyor. Bu eğitim sonunda mutfakta da çalışabiliyor ya da garsonluk yapabiliyorlar.
Çocuklar iş hayatına dahil olup, çalışınca kendisini toplumun bir üyesi olarak görebiliyor. Kendilerini daha iyi ifade edebiliyor. Engellilerin neredeyse saklandığı bir toplumda, bu şekilde işyerlerinin olması hem engelliler hem de aileleri için önemli. Engellilerin bu anlamda desteklenmesi gerekiyor, aileleri onlardan utanmamalı, onları sokağa çıkarmalılar. Unutmamalıyız ki hepimiz bir engelli adayız, herkesin bu konuda duyarlı olması gerekiyor.
Selçuk KARACIK KİMDİR?
1957 doğumlu. Sosyal Hizmet Uzmanı olarak görev yaptı, Sosyal Hizmetler Müdürlüğü’nde Genel Müdür Yardımcısı olarak çalıştı. 2007’de emekli oldu. 2010 yılından bu yana, yönetim kurulu üyesi olarak Tomurcuk Vakfı’nda çalışmaktadır.
Gürsel Doğu: 28 yaşında,2 yıldır vakfın öğrencisi. Akrilik boyayla yılbaşı ağacı yapıyor. Resim yapmayı seven Gürsel’in birçok tablosu var.
Cansel Yılmaz, 24 yaşında. Resim atölyesinde arkadaşlarıyla birlikte resim yapmayı çok seviyor.
Zeynep Karagöz: 26 yaşında. 3 yıldır Tomurcuk Vakfı’nda eğitim alıyor. Pek çok çalışmaya katılmış olan Zeynep, KPSS sınavlarına da hazırlanıyor.
Cenk Aksöyek: 40 yaşında, 8 aydır haftanın 5 günü geliyor. Tiyatro çalışmalarını aksatmayan Cenk Bey, etrafına neşe saçıyor ve arkadaşları tarafından çok seviliyor.
Tomurcuk Eğitim, Kültür ve Dayanısma Vakfı
Adres:
İçerenköy Mahallesi, Alanaldı Caddesi,
No:31 Ataşehir / İSTANBUL
Tel:0216 574 65 70
http://www.tomurcukvakfi.org/
ÖNCEKİ HABERLER
