Oğlumun kanı ve eti boğazımdan geçmez

Şehit ailesine verilen tazminatı okul yapılması için bağışlayan anne, "Oğlumun kanı ve eti boğazımdan geçmez" diyor.

Vatani görevini yaptığı Hakkari Şemdinli’de 1998 yılında şehit olan Piyade Komando Mustafa Eğerci'nin annesi Eşe Eğerci, oğlu için verilen tazminat ve maaşları almak istemediklerini ancak devletin verdiğini söyledi.

Bu paraları biriktirip Eşme İmam Hatip Lisesi ve Anadolu İmam Hatip Lisesi'ne bitişik 12 derslikli ek okul yapılması için bağışlayan şehit annesi, Uşak Valisi Mehmet Ufuk Erden'le protokol imzaladı.

250 BİN LİRA BİRİKMİŞ

Eşme ilçesine bağlı Konak köyünde oturan Eğerci, hayvancılık ve tarımla uğraşıyor. Evinin duvarlarını, şehit oğlunun fotoğraflarıyla donatmış. Vefa örneği gösteren anne Eğerci, bağış kararının yıllar önce eşi tarafından alındığını belirtti: “Biz bu parayı almak istemedik. Midemiz kabul etmedi ama devlet, 'Alın.' dedi. Eşim, çocuğumuz şehit olduğunda gönderilen paraya dokunmadan bankaya yatırmıştı. Aradan yıllar geçti. Biriken paranın hayır işinde kullanılmasını istiyordu ama ömrü yetmedi, yaklaşık beş ay önce rahmetti oldu. Çocuklarımla toplandık, bankada ne kadar para olduğuna baktık. Oğlumun şehit olduğu günden bu yana yaklaşık 250 bin lira civarında birikmiş. Ailece ya cami ya da okul yaptırılması konusunda fikir alışverişi yaptık. Oğlum Kâmil Eğerci, Eşme Kaymakamlığı ve Milli Eğitim Müdürlüğü ile görüşmüş. Yeni yapılacak okul olmadığını ama derslik ihtiyacı olduğunu öğrenmiş. Biz de ek bina yaptırmaya karar verdik. Valiliğimize müracaat ettik, uygun görülmüş, protokolümüzü imzaladık ve parayı Eşme Kaymakamlığı hesabına aktardık. Artık oğlumun adını taşıyacak okulda her gün Allah'ın adı anılacak, Kur'ân okunacak, çok mutluyum.”

Oğlunu çok özlediğini dile getiren şehit annesi, "Biz onun şehit olmasını istemezdik ama alnımıza yazılana karşı gelemeyiz. Oğlum Mustafa yaşasaydı, devlet bize bu parayı ve maaşı bağlamayacaktı. Biz oğlumun şehit olmasına güvenerek çıkmadık bu yola. Oğlumun kanı ve eti boğazımdan geçmez. O nedenle bana bağlanan maaşı da Kızılay ve Mehmetçik Vakfı'na gönderiyorum. Bu paraların bir kuruşuna el sürmedik. Allah, devletimize zeval vermesin ama bizim elimiz ayağımız tutuyor, gönlümüz zengin. Rahatsız olduğum için sadece devletin verdiği sağlık karnesini kullanıyorum.” dedi.

O günden bu yana çok ağladıklarını söyleyen Eşe Eğerci, “Bundan sonra analar babalar ağlamasın. Bunca zamandır askerlerimiz ölüyor, artık akan kanlar dursun. Geride kalan anne babaların gözyaşları dinsin. Bir an evvel ne yapılacaksa yapılsın artık, barış olsun. Uşak’ta vekillerimiz aradı, başkaca arayan olmadı. Biz bunu şöhret için yapmadık.” şeklinde konuştu.

Şehit Mustafa Eğerci'nin ağabeyi Kâmil Eğerci ise şunları söyledi: “Kardeşim, 1998 yılında şehit oldu. Devletimizin öngördüğü bir kısım para vardı. Babam, rahmetli olmasaydı bu parayı bir hayır kurumuna bağışlayacaktı. Ben de babamın vefatından sonra bu durumu anneme anlattım. Kardeşlerimle toplandık, görüştük. Parayı en iyi nasıl kullanabileceğimizi tartıştık. Milli Eğitim Müdürümüz ile görüştük. Bir okulda ek binaya ihtiyaç olduğunu söyledi. Çok mutluyuz. Bir noktada üzüldük, bir noktada sevindik. Acıyı ve mutluluğu birarada yaşadık.”