Neden finale çıkamadık?
Şampiyona boyunca oynadığımız en iyi oyunu oynadık Almanya karşısında…
Ama kaybettik…
Önceki iki maçın tamamında bu kadar iyi oynayamamıştık ama kazanmıştık…
Son dakikalarda oyuncularımız oyuna asılmış, şutları kaleyi bulmuş, takımı da bizi de ipten döndürmüştü…
Tanrı"nın elini futbolcuların omuzlarında görenler mi ararsın, oturduğu yerden dua edip televizyona üfüren mi ararsın, yedek kulübesinde Atatürk fotoğrafı vardı o yüzden kazandık diyen mi…
Ne ararsan var…
***
Önceki iki maçta, futbolcularımız önce kendilerine inandılar, vazgeçmediler, çok çalıştılar ve kazandılar.
Almanya karşısında da çok inançlıydılar, yine vazgeçmediler çok da iyi oynadılar ama kazanamadılar.
Aslında yaşananlar, bu oyunda çok normal.
Çünkü, amaç kaleye top sokmaksa, ,iyi oynayandan ziyade, topu kaleye daha çok sokmayı başaran kazanır.
Yani…
Sahada gerekenleri yapmaktan daha çok, Tanrı, dua, mucizeler ve Atatürk fotoğrafı etkili olsaydı bir oyunda, son maçta yine kazanırdık değil mi?
Yoksa Almanlar bizden daha mı çok dua etti?
Hayır! Daha fazla gol attılar…
Gönül isterdi finale biz çıkalım… Ama olmadı…
Şimdi, yazının başlığındaki soruya dönersek…
Neden finale çıkamadık?
Diyeceğim şu ki:
“futbol bir oyundur”.
“Top yuvarlaktır”.
Ve son maçta meşin yuvarlak bizim kale çizgimizi daha fazla geçmiştir…
Olay budur!
“İyi oynayan kazansın” temennisinin futbolda yeri yoktur…