Mutsuzluk lobisi

Hayattaki her şey – genellikle din, varoluş, dünya düzeni gibi konular- üzerinde fazla düşünüp derinleştikçe, seni mutsuz eder. Yolun sonunda vardığın noktada hep soru işaretleri kalır ve soru işaretleri herhangi bir canlıyı huzursuz etmeye yeterlidir.

İnsanların hayatlarındaki en büyük travmalar hep acı merkezlidir mesela. Travma derken hepsi kötü değil; bazı kötü anılar, anlar, durumlar çoğu insana iyi bir insan olmayı öğretir. Kimine geleceğini planlama şansı verir ve olgunlaştırır kimine ise o gerçeklik fazla gelir kendi yalanlarına inandığı sahte yoluna devam eder. Ama bir şeyler öğrettiği gerçektir.

Ben acıya inanırım. Acı gerçektir. Mutluluk öyle değil mesela. Mutluluk kaz tüyü gibidir. Bir rüzgarda savrulup gider, ardında bir gülümseme bırakır sadece. Çoğunlukla acı bir gülümseme. Yine olduğun yere ve merkeze dönersin.

İnsan olarak acıyla doğarız ve yaşarız. Yoksa bir insan mutluluktan neden ağlar ki? Bünye acıya öyle odaklıdır ki o yüksek duyguyla yine aynı tepkiyi verir. O yaşlar süzülür gözden.

Benim için bu durum “öğrenilmiş çaresizlik”

Çare aramıyorum. Çare ararsam gerçek olmaz gibi geliyor bana. Mutsuz değilim. Sadece mutluluklarım, mutsuzluklarım kadar yüksek ol-a-mıyor. Yaşadıklarımla ilgili de olabilir, böyle doğmuş da olabilirim, farkında olarak veya olmayarak bunu seçmiş de olabilirim. İnsanlar acıdan korkar. Yeni Türkü dinlemekten, Ezginin Günlüğü’nden, Jehan Barbur’dan, Ceylan Ertem’den korkar. Acıyı hırsla, nefretle bağdaştırırlar ki zerre alakası yoktur. Acı; her duyguyu sevmek ve anlamaktır. Her şeyi içinde barındırır, hepsini yaşar. Eninde sonunda merkezinde kendisinin var olduğunu unutturmaz.

Geriye dönüp bir bakın. Geçmişteki mutluluklarınız sizi gülümsetiyor ama kahkaha attırmıyor. Buna karşın hala gözlerinizi dolduran, ağlatan acılarınız var. Bu acı size hep yanlış şeyler yaptırıyor. Oysa acıyı sevseniz böyle olmaz. Acıyı sevin, birçok şeyin cevabını onda bulacaksınız.

Belki bir gün gelip sizin acılarınızı, sizi acılarınızla seven biriyle tanışırsınız. Gerçeğiniz o olur.

Kimbilir?

Sadece şunu bilin.

Mutsuzluk gerçektir.

Mutluluk yalan.