Mardin'de 'Mezarım kazılmıştı' deyip anlattı 32 günde koronavirüsü yendi

MARDİN'de koronavirüse yakalanan ilk hasta Fahri Kılıç, sağlığına 32 gün sonra kavuştu. Süreç içerisinde durumu kötüleşen adamın nereye gömüleceğine dair adres bile istendi. Hastalığın şakası olmadığını belirten Kılıç, 'ailem mezarımı kazdı' diye konuştu.

Mardin'de koronavirüse yakalanıp, hastanede tedaviye alınan ilk hasta Fahri Kılıç, tedavide sürecinde yaşadıklarını anlattı. 22 Mart günü koronavirüse yakalanıp, tedaviye alındığını söyleyen Kılıç, kendisiyle birlikte 5 çocuğu ve eşinin de enfekte olduğunu aktardı.

Kılıç, ailesinin evde karantinaya alındığını, kendisinin de hastanede 12 günü yoğun bakım ünitesi, 12'si entübe, 2 günü de bitkisel hayatta olmak üzere normal servisle birlikte 32 gün boyunca tedavide kaldığını söyledi.

"Mardin'de ilk koronavirüs hastası benim"

Bir dönem Kızıltepespor ve Mardinspor'da oynadığını ifade eden Fahri Kılıç, "Mardin’de ilk koronavirüs hastası benim. İlk entübe olan hasta da benim. Beni hastaneye yatırdıklarında zaten yoğun bakım yeni açılmıştı. Çok ağır bir hastalık süreci geçirdim. Koronavirüsü köyümüzdeki bir taziyeden kaptım. Hastanede tedaviye alındıktan 2 gün sonra koronavirüs testim pozitif çıktı" dedi.

"Doktorlar benden umudunu kesmişti"

Tedavisi sürecinde doktorların kendisinden umudunu kestiğini ileri süren Kılıç, ailesinin öleceğini düşünerek mezarının kazıldığını söyledi. Kılıç, "Doktorlar benden umudunu kesmişti. Hatta aileme cenazeyi nerede defnedeceğimize dair bir adres bile istediler. Öldüm diye ailem mezarımı kazdı" diye konuştu.

"Bu süreçte ölüme bir adım yakınsınız"

Kılıç, koronavirüs salgını sürecinde düğün, taziye gibi toplu alanlarda insanların bir araya gelmemesi gerektiğini ifade ederek, şunları söyledi:

"Bu hastalığın şakası yok. Ben eski profesyonel futbolcuydum onun için hiçbir kronik hastalığım olmadığı halde ben bunu yaşadım. Çok zor günler yaşadım. Kimsenin böylesi günleri yaşamasını istemiyorum. Bu hastalığın tedavisi bile insanın ömründen bir ömür alıyor. Bu süreçte açıkçası ölüme bir adım yakınsınız ama mücadelenizi bırakmıyorsunuz. Çünkü yanınızda olan bir eşiniz, aileniz var. Bu süreçte kendinizden vazgeçiyorsunuz, onları düşünüyorsunuz. Size bir şey olduğu zaman geride kalanların üzülmesini istemiyorsunuz."