Keşke…

Hak arayanların, büyük bir öfkeyle, biriktirilmiş bir hınçla öldüresiye dövüldüğü,

üzerine biber gazı sıkıldığı,

hükümetin icraatlarını eleştirenlerin hepsinin aynı çuvala doldurulduğu,

neredeyse hükümete muhalif herkese “terörist”  dendiği,

insanların çoğunun açlık sınırının altında yaşadığı ama kimsenin umursamadığı,

hatta açlık sınırının altında yaşayanların bile umursamadığı,

e bu durumda onları açlığa mahkûm edenlerin “niye” umursayacağı,

gündemi saçma sapan olaylarla doldurmaya çalışanların bolca olduğu,

kene de dâhil, kan emicilerin fazlasıyla var olduğu ve gündemin en üst sıralarında olduğu,

her gün, her saat “hangi ülkeye benziyoruz” diye sorular sorulan,

ama bir türlü cevap bulunamayan,

rejiminin, dinci kadrolar yüzünden tehlikede olduğu,

her köşesinde bombalar, silahlar patlayan, masum insanları ölen,

güçlünün, güçsüzü ezmek için pusuda beklediği,

güçsüzün güç kazanmak için mücadele etmediği,

sorgulamayan,

düşünmeyen,

kendine inanmayan,

geçmişini öğrenmeyen,

geleceğini umursamayan insanların çoğaldığı,

adamsendeciliğin insanlarının ruhuna işlediği,

rüşvetin kol gezdiği

bir ülke olmasaydı dünyada…

keşke barış koksaydı dağ taş…

ve hep aşk yazabilseydik ve hep sevda…

Keşke…