Kahpe zaman
Bir tutsam saçlarından şıllık zamanın…
“Bu kadar hoyrat nasıl kullanırsın” diye yaşamımı…
“Bana sormadan nasıl alırsın izinsiz hayatımı…”
“Boş boş geçmek var mı öyle onsuz” diye yapışsam yakasına…
Vursam duvarlara kafasını…
*
Bir yakalasam kollarından aşüfte zamanı…
Bir sarssam “kendine gel, o yanımda olmadan geçemezsin” diye hırpalasam onu enine boyuna…
“Sen misin sanki eksilen her şeylerden, benimdir benden giden, düş yakamdan” diye ellerimi dolasam boynuna…
Parçalasam atsam her yanını…
*
Kahpe zaman…
Bir geçirsem elime onu…
Bir geçirebilsem…
***
Böyle hızlı olmasa…
Ahhh…
Koşsam, koşsam da arkasından yetişebilsem…
Bağıra çağıra ağlasam aldıklarına…
Kinimi haykırsam yüzüne…
“Ver aldıklarını” diye…
***
Yakalayabilsem…
Bir elinden alabilsem benim olanları…
Aldıklarıma bir sarılabilsem…