Mart ayında depremin yerle bir ettiği Japonya'nın kuzey kesiminde, eğitim öğretim yeniden başladı. Okullar aynı zamanda da afetzedeler için barınak hizmeti vermeye devam ediyor.
Abone olİşinomakili çocuklar bugün yeniden okul yoluna düştü.
Döndükleri ortam, geçen yılkinden alabildiğine farklı.
Patikayı andıran yollarının iki yanında moloz tepecikleri yükseliyor; çevrelerinde ayakta kalmış olan pek az yapı var.
Tsunaminin taşıdığı çamur herşeyin çürümesine yol açtığından, çocuklar kokudan ve tozdan korunmak için maske takıyor.
Bir zamanlar 165 bin nüfusu olan İşinomaki'de hayat daha uzun yıllar eskisi gibi olmayacak.
Yaşanan can kaybı ve yıkım bir yana, depremin etkisi ile hem kayan hem çöken bölgede; alçak kesimlere günde iki kez gelgit etkisiyle denizden su basıyor.
Ancak en azından bildik bir rutine dönmek, arkadaşlarını görmek çocuklar için olumlu bir adım.
Öğrenciler ayakta kalan okullara paylaştırılıyor
Okaido ilkokulunda hareketlilik her zamankinden de yoğun.
Bölgede 7735 okul hasar gördü ya da yıkıldı.
Bu nedenle öğrenciler ayakta kalan okullara paylaştırılıyor.
Şimdi, öğretmen Noriyoşi Kiumi sesini duyurup sınıfın dikkatini toplamak için daha çok uğraşmak zorunda.
İlk ders matematik.
En sevilen ders olmasa da zihinlerini kentlerinde yaşananlardan uzaklaştırmak için olumlu bir şey.
Öğretmen Kiumi "Herkes bir şeyler kaybetti" diyor." Anne babaları, akrabaları evleri sulara kapılıp gitti. Bizim öğretmen olarak yapabileceğimiz, konuşmaya hazır olduklarında çocukları desteklemek."
Kiumi, çocuklar arasında davranış değişikliklerini tespit etmeye, yaşadıkları travmayı aşmak için kimlerin ek yardıma gereksinim duyduğunu belirlemeye çalıştıklarını söylüyor.
Ancak öncelikli görevlerini güvenli bir ortam sağlamak ve tanıdık olan ortama dönüşü sağlamak olarak ifade ediyor.
Bölgeye Sınır Tanımayan Doktorlar yardım kuruluşunun da aralarında olduğu çok sayıda psikolog ve rehberlik ekibi gönderildi.
Dr. Akiko Kono, "Artçı sarsıntılar hala sürüyor, insanlar korku içinde." diyor. "Örneğin çocuklar, geceleri bile giysileri ve kasklarıyla yatıyorlar. Çünkü sarsıntı olursa derhal kaçmaya hazır olmaları gerektiğini düşünüyorlar."
Japonlar duygularını dışa vurmak, ya da yardım istemek konusunda fazla rahat değil.
Dolayısıyla MSF İşinomaki'de ailelerin gelip ziyaret edebileceği bir çadır-kafe açmış. Böyle rahat bir ortamın isteyenlerin psikologlarla konuşabilmesini kolaylaştırmasını umuyorlar.
Yeni dönem başlayana dek öğretmenler kaç öğrencilerinin döneceğini kestiremiyorlarmış.
Ülkenin kuzeydoğu sahili boyunca, pek çok kentte evlerini kaybedenler başka yerlere taşınmış. Tahliye merkezlerinde toplananların kaydı yeni okullara alınmış.
Okaido okulunda bu yıl geçen yıldan 50 öğrenci eksik. Eğitim bakanlığına göre Ivate bölgesinden 9433 çocuk başka yerlere nakledilmiş.
Okulda kalanlar kurtuldu
Öğretmenler, öğrencilerinin sadece ikisini kaybettiklerini belirtiyor.
Deprem yerel saatle 14.26'da başladığında, tam da okul çıkış saatiymiş.
Evlerine dönme hazırlığındaki tüm öğrencileri okulun en güvenli binası olan spor salonuna toplamışlar.
Tsunami uyarısı başlayınca, herkes çatıya çıkarılmış.
Anne babaları kendilerini okul çıkışı almaya gelmiş olan iki öğrencinin ise dönüş yolunda sulara kapıldığını anlatıyorlar.
Ena Ueki için okulu artık evi oldu
Dolayısıyla öğrenciler için okula dönmek depremi yaşadıkları yere dönmek demek; ancak arkadaşlarına yeniden kavuşmak onlara iyi gelmiş görünüyor.
Okulun müdür yardımcısı Osamu Kitamura, yine de "herkesin yüzü gülüyordu, çok güzeldi" diyor.
"Uzun zamandır birbirlerini görmemişlerdi, dolayısıyla yeniden bir araya gelmek çok sevindirici oldu."
Bazı çocuklar ise felaketten bu yana zaten okuldan hiç kopmamış. Çünkü okul bölgedeki daha pek çokları gibi iki aydır, evsiz kalan aileler için geçici barınak olarak hizmet veriyor.
Yaklaşık 200 kişi üçüncü kattaki sınıflarda yaşıyor.
Sıraları kaldırılan, battaniyelerle kaplanan sınıfları bir kaç aile birden paylaşıyor.
11 yaşındaki Hibiki Otsuka ve 10 yaşındaki Ena Ueki için okulları iki aydır aynı zamanda evleri olmuş.
"Eskiden yatağımda yatardım, şimdi yerde yatıyoruz. Bu yüzden rahat değil" diyor Hibiki:
"Sınıfın çok yakında olması güzel, ama evde olsak, tabii daha iyi olurdu."
Ena da "sürekli aynı binaya gelip gitmek tuhaf" diyor. "Ama okul kapalıyken arkadaşlarımla oynayamıyordum. Bu yüzden onları yeniden gördüğüme çok mutluyum."
11 Mart'ta meydana gelen deprem ve tsunami 25 binden fazla kişinin ölümüyle sonuçlanmıştı. 130 bin kişi hala tahliye merkezlerinde yaşıyor.
Depremin Fukuşima nükleer santralında yol açtığı sızıntı ise hala giderilebilmiş değil.
ÖNCEKİ HABERLER
