Türkiye denince akla ilk gelen kent şüphesiz İstanbul'dur. Fakat bu dev metropolde yaşam bazıları için hiçte kolay değil. Özellikle engelli vatandaşlar bu konuda sıkıntılı..
Abone olİstanbul'daki cadde ve sokaklarımızda engelli vatandaşlarımızla ilgili eksikleri doğuştan felçli Esra ile yaptığımız kısa turda gördük. Bir özürlünün yardımsız hareket edemeyeceğini ve yetkililerin özürlülere sahip çıkması gerektiğini üzülerek yaşadık. İstanbul'da engelli olmak gerçekten zor... Engelli bir vatandaşımızla geçirdiğimiz bir kaç saat bunu yeterince anlamamıza yetti. "Bir özürlünün sokaklarda tek başına dolaşabilme özgürlüğü nedir?" diye düşündük. Seçtiğimiz 'pilot bölge' Bakırköy'dü. Gördük ki, tekerlekli sandalyeyle yaşamak zorunda kalan doğuştan felçli Esra, bizimle çıktığı turda yardımsız hiç birşey yapamıyor. Doğuştan omurilik felçlisi olan 18 yaşındaki Esra Kılıç, her türlü ihtiyacını kendi başına karşılıyor. Ancak evinden dışarı çıktığında hayat onun için tam bir kabusa dönüşüyor. Esra, ısrarlarımıza dayanamayıp hayatında ilk kez yanında annesi olmadan tek başına sokaklarda şansını denedi. Tek başına sınırlarını ne kadar zorlayabileceğini, neyi ne kadar yapabileceğini aslında kendisi de çokmerak ediyordu. Taksinin dışında bir ulaşım aracına binemeyen Esra ilk olarak Ataköy Metro İstasyonu'nu kullanmayı denedi, özürlü rampası olmadığı için sonuç "0" dı... Sonra ATM makinasından para çekmek istedi, ama önündeki 3 basamağı aşması imkansızdı. Telefon kulübesini kullanıp kullanamayacağını merak etti, ama boyu yetişmedi. Oturduğu Ataköy'e otobüsle dönmek isteyen Esra, yardım almadan üst geçitten karşıya geçemedi. Beklediği otobüs gelmedi, çünkü engelliler için sadece Bağdat Caddesi'nde sefer yapan tek bir otobüs vardı. Esra bizimle çıktığı kısa yolculuğunu bizimle tamamlamak zorunda kaldı. Ve bir kez daha anladı ki İstanbul'da engelli olmak "kendi kendine yetememek" demekti... SABAH