İçimiz yanıyor…

Aslında bugün, tam 15 yıl önce 33 aydının, yürekleri kirli, elleri kirli, kalpleri öldürme aşkıyla dolu, içlerindeki kini semirtmiş olanlar tarafından diri diri yakılarak öldürüldüğünü,

üstelik bunu yapan karanlık ruhlu şahısların, yaptıklarını “din” adına yaptıklarını,

dini kendi tekellerinde sanan, aslında o inançsız topluluğun her zaman ve her yerde bulunduklarını,

37 kişiyi yakanların hala aramızda olduklarını ve her geçen gün kendi bataklıklarında çoğalarak büyüdüklerini,

ülkemiz için, geleceğimiz için büyük tehlike olduklarını yazıp, “neden hala bulunamadılar”, “o kadar güvenlik gücüne rağmen nasıl oldu da bu vahşeti gerçekleştirdiler” gibi tam 15 yıldır sorulan ve bir türlü cevaplanamayan sorular soracaktım…

Ama “Ergenekon” operasyonu gündeme bomba gibi düştü yine…

Operasyon kapsamında gözaltına alınanların isimlerine bakınca, bu operasyonun,

Atatürk Cumhuriyetiyle içten içe kavgalı,

demokratik, laik ve sosyal hukuk devletiyle barışmaya gönüllü olmayan,

rejimle, asla sulha niyetli görünmeyen, hatta onu yok etmek isteyen,

çağdaşlığa kapıları kapalı,

modern dünyaya perdelerini çekmiş,

insan haklarına saygısı olmayan kişilerin baskısıyla gerçekleştirildiğini düşündürüyor.

Topluma ait yüce değerleri siyasete alet edenlerin olduğu ve bağlı olduğumuz ve asla vazgeçmeyeceğimiz değerlerden intikam almaya çalıştıkları açıkça görülüyor.

“Benim gibi düşünmüyorsan gör bak sana neler yaparım” demeye çalıştıkları anlaşılıyor.

Korkutma ve sindirme politikası güttükleri her hallerinden belli oluyor…