Hızlan'ın gözüyle Çetin Emeç

Ölümün onbeşinci yıl dönümünde Çetin Emeç'i Hürriyet Gazetesi'nden mesai arkadaşı Doğan Hızlan anlattı. İşte, Doğan Hızlan'ın gözüyle Çetin Emeç...

Hürriyet Gazetesi yazarı Doğan Hızlan bugünkü "Çetin Emeç’siz on beş yıl" adlı yazısında on beş yıl önce yaşamanı yitiren Gazeteci Çetin Emeç'i anlattı. İşte Doğan Hızlan'ın gözüyle Çetin Emeç...

SEVGİLİ arkadaşım/arkadaşımız Çetin Emeç’in ölümünün üzerinden on beş yıl geçmiş. Anılarımızda dün gibi. Onunla konuşmalarımızı hatırlıyorum, gazetedeki çalışma odasındaki söyleşilerimizi düşünüyorum.

Kendini mesleğine adamış biri. O mesleğin gerektirdiği bütün dürüstlüğü, doğruluğu her zaman ilke edinmiş bir meslektaş.

Onu çarşamba akşamı Hürriyet’te adını taşıyan Çetin Emeç Salonu’nda andık. ‘Söz uçar yazı kalır’ altın deyişini unutmadık. Onu sevenlerin, tanıyanların kaleminden bir de Genel Yayın Yönetmeni-Çetin Emeç (1935-1990) kitabı yayınlandı.

Dostlarının yazılarının yanı sıra içinde onun yazılarından seçmeler de yer alıyor.

Sert üslubuyla etkileyici yazılarında, hak bildiği yolda yalnız başına yürüyen, hiçbir şeyden korkmayan bir yazarın profilini görürsünüz.

Çünkü o çalışırken de, yazarken de her zaman doğrular dışında bir engeli tanımadı.

Günlük çalışma gerilimini bitirdiğinde -seyrek de olsa- gülen, şaka kaldıran biri olurdu.

‘Profil’ yazısında gazeteciliğin nasıl inişli çıkışlı bir yolculuk olduğunu, nasıl ıssız bozkırlarda ve saraylarda yaşandığını dile getiriyor. Gerçekten de gazetecilik öyledir.

* * *

UTANGAÇ biriydi. Kızgınlığı onu örten bir maskeydi, o zırhı kazıdığınız anda, yumuşak, sevecen bir yüreğin atışlarını duyardınız.

Kimseye yalan söylemediği için yalanlara inanırdı. Kimsenin aleyhinde herhangi bir söz söylemediği için hakkında söylenenlere de kulak asmazdı.

Tehditleri küçümsemesi gibi.

Müzikle uğraşmıştı, klasik müziği iyi bilirdi. Müzikle uğraşanların hepsinde olduğu gibi hep yeşermeyi bekleyen bir romantizmi taşırdı.

Anma toplantımızda, onun meslektaşları, sevenleri anılarını naklettiler.

Beni etkileyen oğlu Memo’nun (Mehmet Emeç) CNN Türk’ün hazırladığı belgeselde söylediği bir cümleydi:

Amerika’dan gelen Memo, pasaportunu gösterdiğinde polis, siz Çetin Emeç’in oğlu musunuz, diye sormuş. Evet, demiş ve pasaportunu vermiş.

Gerçekten de babalarımızdan, analarımızdan, ailemizden bize kalan en önemli miras dürüst, düzgün bir addır. Servetlerin en övünülecek olanı da budur.

Genel Yayın Yönetmeni-Çetin Emeç (1935-1990) kitabının anısal bir özelliği de var:

Kızı piyanist Mehveş Emeç’in, babasının doğum gününde bestelediği Uzak Bir Rüya bestesinin CD’si kitabın arka kapak içinde bulunuyor. Duyarlı sözleri de, müziği de Mehveş Emeç’e ait. Parçayı Yavuz Bingöl seslendiriyor.

ÇETİN EMEÇ, meslektaşları arasında örnek bir kimlikle her zaman yaşayacak.
Yazı:Doğan HIZLAN
HÜRRİYET