Hasan Cemal'in PKK militanlarıyla yaptığı röportajlar sürüyor. Bu kez karşısında bir kadın PKK'lı var... Bakın neler anlatıyor?
Abone olGAZETECİLER.COM / Usta gazeteci Hasan Cemal, PKK kampında PKK militanları ile yaptığı röportajları yayınlamaya devam ediyor.
Bugüne kadar PKK yöneticilerinin, İmralı'nın söylediklerini duyduk, okuduk. Hasan Cemal'in röportajı ile PKK denilen örgütün içindeki insanların, barış sürecine yönelik düşüncelerini öğrenme imkanı buluyoruz.
22 yaşındaki PKK'lı Savuşka'ya "Savuşka Hanım" diyerek onu kızdıran Hasan Cemal, onların ne düşündüğünü, ne beklediğini, neden çekildiğini anlatıyor.
İşte T24 sitesinin ve tabi Hasan Cemal'in Türk basın tarihi sayfalarında yer alacak o röportajlarından çarpıcı bölümler:
IRAK Kürdistanı, Metina bölgesinde bir PKK kampı
Dimdik dağın yamacında, sınıra çok yakın bir yerdeyiz. Zifiri karanlık. Saat gece yarısını geçti. Uyku tulumunun içinde biraz kestirmeye çalışıyorum. Soğuğu nedense sırtımdan hissetmeye başladım.
Yağmur nihayet durdu.
Sis koyulaştı.
Yıldızların orasından burasından delmeye başladığı zifiri karanlıkta o baykuşun tuhaf sesini, hu hu’larını yine duyuyorum, dinliyorum. İçimi ürpertiyor baykuş sesi...
Ama güzel tarafı yıldızlar, yakınlaştıkça yakınlaşıyorlar.
Sınır bir adım ötemizde, dağın sırtında. Çekilme sürecindeki 15 kişilik ilk gerilla grubu ulaşmak üzere...
Telaşlı bir ses karanlığın içinden:
“Geliyorlar! Geliyorlar!”
Başımı yukarıya doğru çeviriyorum. Önce titrek bir fener ışığı beliriyor karanlıkta...
Saat 02:40.
Tarih, 14 Mayıs 2013, günlerden Salı.
Gece vakti gerilla Agır’ın yağmurdan korunayım diye yaptığı kalın naylondan çadırımsı sığınaktan dışarı fırlıyorum.
Yukarıdan iniyorlar. Karanlığın içinden birer birer çıkmaya başladılar. Dağın sırtından, az ötedeki sınırdan tek sıra halinde, kıvrıla kıvrıla aşağı geliyorlar.
Kadın, erkek gerillalar.
Ellerinde, omuzlarında silahlar, bellerinde el bombaları, sırtlarında çantalar. Yükleri gerçekten ağır.
Bir haftadır yürüyüşteler, Van tarafından geliyorlar. PKK’nın deyişiyle, demokratik çözüm yürüyüşü...
Devlete değil önderliğe...
Yüzlerinden yorgunluk akıyor.
“Adım Merwan” diyor, “25 yaşındayım. Amed (Diyarbakır) doğumluyum. 2008’de çıktım dağa...”
İsmi, Bahoz.
23 yaşında.
Hakkâri’den gitmiş dağa üç yıl önce...
İkisi de umutlu süreçten, çünkü ‘önderlikleri’ne ve onun koyduğu çerçevedeki barışa inanıyorlar, ‘devlet’e ise güvenmiyorlar.
Savuşka.
22 yaşındaki kadın gerilla.
Türkçesi güzel, çok düzgün konuşuyor.
Dört yıl önce dağa çıkmış.
Neden mi?
“Halkımızın üstündeki baskılar, kimliğimizin inkârı...”
Ailesi, 1990’larda Siirt’ten Mersin’e göç etmek zorunda kalmış. Savuşka da liseyi terk edip dağa gitmiş. “Seninle yeniden konuşmak isterim” diyorum.
Adı Hira, kadın gerilla.
“Hewler’denim” diyor, Erbil’den. 23 yaşında. 10 yıl önce, daha 13 yaşındayken Apo’yu, PKK’yı tanımaya başlayıp örgüte katıldığını söylüyor.
Zelal, kadın gerilla, Batman’dan.
25 yaşında, 11 yıldır dağda.
“Halkımız için, önderliğimiz için” diye konuşuyor. Hiç okul yüzü görmemiş...
‘Varlıklı olsa ne yazar, ülkemiz sömürge...’
Bir dağın tepesinde, sislerin içinde, sabaha karşı karanlıkta gerillalarla böylesine diyaloglar bir ara garibime gidiyor. İçlerinden bana ne diyorlar acaba?..
Ben aynı soruları soruyorum, onlar da aynı yanıtları veriyorlar, ezberlemiş gibi...
Adı Medya.
Güler yüzlü bir kadın gerilla.
35 yaşında.
14 yıldır dağda.
Lise mezunu.
Suriye’nin Kobani şehrinden. “Babam müteahhittir. Varlıklıdır. Ama ne yazar varlıklı olsa da, ülkemiz sömürge” diyor.
Adı Sorxin, Türkçesi kızıl kan.
İran’ın Maku şehrinde doğmuş.
Babası hayvancılık yapıyor.
31 yaşında, dokuz yıldır dağda.
Dinliyorum Sorxin’i:
“Abim Önder Apo’nun kitaplarını okuyup bana da anlatırdı. Bundan etkilendim. Önder Apo zindandan çıkarsa mutlu olacağız.”
İsmi Berwar.
Suriye’nin Kamışlı’sından.
Çat pat Türkçe biliyor.
Babası inşaat işçisi.
30 yaşında, 13 yıldır dağda.
Neden dağ sorusuna yanıt kısa:
“Kürt halkının özgürlüğü için... Kadınların özgürlüğü için...”
Aslan 27 yaşında.
Yedi yıldır dağda.
Şırnak’ın Uludere’sinden.
Kısa konuşuyor:
“Önder Apo’nun ve Kürdistan’ın özgürlüğü...”
Amed’de (Diyarbakır) üniversiteye gittiğini, “işletme”den terk ettiğini, İstanbul’da, Gaziosmanpaşa’da yaşarken PKK’ya katılıp dağa çıktığını anlatırken, şunları da söylüyor:
“1992, 93’ün acılı günlerinde göç yaşadık. Koruculuk dayatması oldu. Ailemiz kabul etmedi. Göç ettik.”
Babası işçi emeklisi.
‘Devlet tarafında hileler, yalanlar olabilir’
Süreçten umutlu muydu?
Aslan’ın yanıtı:
“Biz Önder Apo’ya savaşta da, barışta da güveniyoruz. Devlet tarafında hileler, yalanlar olabilir. Tarihte bunun örnekleri vardır. Ama önderliğimize güveniyoruz.”
Walat 21 yaşında.
Suriye’den, Afrin’den.
21 yaşında ve yedi yıldır dağda.
Babası memur, Walat yedi yıl gitmiş okula. “Dilimize, kimliğimize baskılar yüzünden PKK’ye katıldım” diyor. Hedef olarak “Önder Apo’nun özgürlüğü”nü gösteriyor.
Xabot, İran’ın Kutul şehrinden.
Sekiz yıl gitmiş okula.
25 yaşında. Sekiz yıldır dağda.
İran’daki baskıları anlatıyor, “Önderliğe özgürlük” diyor.
Ciger, Suriye’nin Derik şehrinden.
24 yaşında, beş yıldır dağda.
Hiç okula gitmemiş.
Babasının rahmetli olduğunu söylüyor.
Ciger’in sırtında 12 kiloluk koca bir ağır makinalı...
Şerwan Bitlis’ten.
22 yaşında, iki yıldır dağda.
Ortaokul mezunu. Babası çiftçi. Sekiz kardeşten bir tek kendisi dağa çıkmış.
Sloganı:
“Önder Apo’nun ve Kürt halkının özgürlüğü!”
Hazro, İstanbul, Esenyurt derken dağa...
Harun, 25 yaşında, beş yıldır dağda.
Sekiz yıl gitmiş okula.
Diyarbakır Hazro’dan.
“Babam traktör şoförüydü” diyor.
PKK’ya İstanbul’dan katılmış, Esenyurt’tan. Kürtlere olan baskılardan söz ediyor. İstanbul’da halı yıkama işi yapmış... Aile, İstanbul’a göç etmiş, daha doğru deyişle mecbur olmuş.
“14 kardeşten bir tek ben çıktım dağa” diyor, yüzünden şöyle bir gülümseme geçiyor.
Konuşkan bir gerilla:
“Dağa giderken anneme söylemedim. Beş senedir görmedim annemi...”
“Özlemedin mi anneni?”
“Fazla değil.”
Kürdistan’ın dört parçasından da gerillalar...
16 kişilik gerilla grubunda İran’dan, Irak’tan, Suriye’den de gerillalar da var. “Bütün Kürdistan ya da Kürdistan coğrafyasının dört parçası da temsil ediliyor grupta” diyorum, “İlginç bir sembolizm. Yoksa ilk gerilla grubu için bilinçli bir tercih mi?”
Böyle olmadığını söylüyor, “PKK zaten böyle bir şey” dedikten sonra artık inişe geçme zamanının geldiğini belirtiyor:
“Geç kalıyoruz. Aşağıda bir sınır köyü var. Karanlıkta geçmesi doğru olacak gerillanın. Kalabalık bir birliğiz, köy halkı rahatsız olabilir gün ağarırken geçersek...”
Çekilme sürecinin ilk gerilla grubu Van taraflarından (“PKK literatürüne göre Van eyaleti” diyorlar) bir hafta önce yola çıkmış. Güvenlik güçleriyle hiç karşılaşma olmamış. Hava berbatmış. Dağlarda kar, vadilerde yağmur...
Hasan Cemal'in yazı dizisinin tamamını okuyabilirsiniz.
ÖNCEKİ HABERLER
