Güzin Abla Chat mağduruna ne dedi?

Hürriyet yazarı Güzin Abla'ya chat yaparken tanıştığı adamın evine gidip 7 erkeğin tecavüzüne uğradığını anlatan bir çocuk annesi kadının derdi çok büyük

Hürriyet yazarı Güzin Abla'dan yardım isteyen evli bir kadının söyledikleri insanın kanını donduruyor. 04 Haziran 2004 Cuma 12:15 Hürriyet yazarı Güzin Abla'dan yardım isteyen evli bir kadının söyledikleri insanın kanını donduruyor. Sevgili Güzin Abla, senin sıkı bir takipçinim. Ben 29 yaşında, 10 yıllık evli, 9 yaşında bir oğlu olan, çalışan bir kadınım. Eşim oldukça hoşgörülü bir insan ama ben onun sevgisine ihanet ettim. Sırf o görevde olduğunda benim canım sıkılmasın, oğlumuz öğrensin diye, evimize bilgisayar almıştı. O yokken, ben sık sık internete girer, bazen de chat yapardım. Bir gün bir tavla sitesinde rakibimle konuşup, onun dünya görüşü, terbiyesi, zekası ve düşünce yapısını öğrendikçe, onu daha da çok merak etmeye başladım. Ona çağrı bırakmadığım sürece beni aramıyor ve taciz etmiyordu. Uzun bir süre yazıştıktan sonra, onu tanımak istediğimi söyledim. Benim evli bir kadın olduğumu biliyordu. Asla üzerime çok düşmüyordu. İki arkadaş gibi buluşmaya başladık. Bir akşam beni lüks bir restorana davet etti. Ardından birer kahve içmek için evine gitmiştik. Evine önce de gitmiş, ters bir hareketini görmemiştim. Ama o gün çok farklı olacaktı. Kahvelerimizi içip sohbet ederken, birden evin içi hiç tanımadığım erkeklerle doldu. Bağırırsam beni öldüreceklerini söylüyorlardı. Kaçamadım, çaresiz o gece evdeki 7 erkeğin tecavüzüne uğradım. Ve o güvendiğim, saygı duyduğum adam, benim bu durumda resimlerimi çekti, kasete de aldı. Sabaha karşı bıraktılar, yüzüne tükürdüm ama ‘Aşkım, artık her çağrışımda geleceksin, sıkıysa gelme de göreyim’diye, beni tehdit etti. Ablacığım şimdi bu şerefsiz adamın kölesi oldum. Kocamın ve oğlumun yüzüne bakacak halim kalmadı. Resim ile kaseti alabilmek uğruna, her çağrışında gidiyorum, bazen yalnız onunla, bazen de bulduğu erkeklerle birlikte olmak zorunda kalıyorum. Bu durumdan nasıl kurtulacağımı da bilemiyorum. RUMUZ: HATASIZ KUL OLMAZMIŞ Bu öykün okurlarıma ibret olmalı. Ben de böyle olayları duyunca, insanlara karşı güvenimi kaybediyorum. Böylesine korkunç bir insanı nasıl yanlış tanımışsın, nasıl yalnızca internetten tanıştığın birinin evine gitmeye cesaret göstermişsin. Mektubunu okurken sanki polisiye kurgu okur gibi oldum. Aile büyüklerinden birine durumu açsan, onlar da seni suçlarlar mı? Sanki bu adamın insafına kalmış gibisin. Her şeyi göze alıp, bu ahlaksız insanı savcılığa şikayet etmelisin. Bilmem, eşin bu kadar hoşgörülü olabilir mi? Yine de suçsuzluğuna inanabilir belki.