Gaziantep'te 'ilk çıktığımda ağladım' deyip anlattı: Gelenlere soruyordu

GAZİANTEP'te yürüme yetisini kaybeden 75 yaşındaki Şahan Gürcü, 6 yıl sonra yapılan asansör sayesinde dışarı çıktı.

Çarşı Mahallesi’nde yaşayan emekli Şefik Şahan Gürcü, çeşitli hastalıklar nedeniyle 6 yıl önce yürüme yetisini kaybetti. Eşi vefat eden ve kızı Zeliha Gürcü ile birlikte, girişi 1 metre yükseklikte olduğu için merdivenle çıkılan kendilerine aik müstakil evde yaşayan Şefik Şahan Gürcü, yürüyemediği için evden dışarı çıkamadı. Hastalandığı zamanlarda komşuları tarafından battaniyeye konularak taşınan Gürcü, çocuklarının evden taşınma ve giriş kata yerleşme yönündeki tekliflerini de geri çevirdi. Yaşadığı evde, 1991 yılında vefat eden eşi Güzide ile hatıraları olduğunu belirten Gürcü, 6 yıl boyunca sokağa hasret kaldı.

Şefik Şahan Gürcü'nün kızı Zeliha Gürcü, 2 ay önce Karkamış'ta temaslarda bulunan Büyükşehir Belediye Başkanı Fatma Şahin'e babasının durumunu anlattı. Fatma Şahin'in talimatı ile ilçeye gelen belediye ekipleri inceleme yaptı. İncelemenin ardından belediye, evin girişinden dışarı özel asansör yaptı. Asansörün yapılması ile Şefik Şahan Gürcü, tekerlekli sandalyesi ile dışarı çıkabildi.

"Komşularım ile sohbet edebildiğim için çok mutluyum"
6 yıl sonra tekerlekli sandalyeyle dışarı çıkmanın mutluluğunu yaşayan Şefik Şahan Gürcü, "Asansör yapıldıktan sonra dünyalar benim oldu. Bahçeye ve dışarıya ilk çıktığımda ağladım. 6 senedir evden dışarı çıkamıyordum. Büyükşehir Belediye Başkanı Fatma Şahin'den Allah razı olsun. Evimin bahçesinde artık istediğim zaman çıkıyor, çay içiyor, komşularım ile sohbet edebildiğim için çok mutluyum" dedi.

"Babamın yüzünde de o mutluluk vardı"
Babasının yürüme yeteneğini kaybetmesiyle 6 yıldır eve hapsolduğunu anlatan Zeliha Gürcü, hastalandığı zamanlarda komşularının yardımıyla battaniye ile evden çıkardıklarını ifade etti. Babasının durumunu ilçeye gelen Fatma Şahin'e anlattıktan sonra asansörün yapılması ile çok mutlu olduklarını anlatan Zeliha Gürcü, "Babam yıllardır evimizin bahçesine inemiyordu. Asansör yapıldığı gün bahçeye indi ve oturdu. Babam yıllar sonra bahçede bir bardak çay içti. Bir insanın yüzüne mutluluk nasıl yansır ise babamın yüzünde de o mutluluk vardı. Babam asansör yaptırılmadan önce eve gelenlere dışarıyı, çarşıyı ve havanın nasıl olduğunu soruyordu. Dışarı çıkamadığı için evde adeta hapis hayatı yaşayan babam 6 sene sonra özgürlüğüne kavuştu. Şimdi kendisi de ben de çok mutluyuz" diye konuştu.