’Eşcinselim!’ itirafı…

Jodie Foster’ın ’’Altın Küre’’ ödül gecesinde ’’Eşcinselim!’’ diyerek, kişisel mahremiyetini ifşa etmesi dünya basınında geniş yer aldı. Onu mutlaka ’’Kuzuların Sessizliği’’ filmindeki mükemmel performansıyla tanıyan çoktur. Üç yaşında kameraların önüne geçen ve kırk küsür senedir kameraların önünde olan başarılı sanatçının, Altın Küre ödül gecesinde böyle bir sırrını açığa vurmasının, asla o geceye damga vurmak istemesi ile alakası olmadığını düşünüyorum. Hatta eminim.
Sanatçılar, geniş kitleler tarafından tanınan kişiler. Dolayısıyla farklı ruh yapılarında olmaları, farklı yaşam biçimlerini tarz olarak seçmeleri ve/ya vizyonlarının genişliği, fazla talep görmelerinin getirdiği bunalımlar, farklılık arayışları, onlar için kaçınılmaz hale gelebiliyor.
Dünyaca ünlü sanatçıların, modacıların eşcinsel olmalarının asla tesadüf olmadığını düşünüyorum. Kadınlar tarafından çok beğenilen/tapılan birçok ünlü şarkıcı ve film yıldızının cinsel tercihleri genelde kendi cinsleri oluyor.
Erkeklerde eşcinselliğin kadınlardan daha fazla olduğu net. Erkeklerde eşcinsellik genelde çok yakışıklı olanlarda görülürken, kadınlarda tam tersine daha vasat ve dikkat çekmeyenlerde görülüyor.
Toplumlarda artık eşcinsellik daha çok kabul görebiliyor. Eşcinsel evlilikler için referandumlar yapılıyor ve onları artık her konumda görebiliyoruz. Kısacası onlar artık ’’öteki’’ olmaktan yavaş yavaş sıyrılıyorlar.
Ama…
Bizler her zaman bir başkasının çocuğunun vs. cinsel tercihini kabul edebilir, olgunluk gösterebiliriz. Asıl önemli olan, kendi çocuğumuz eşcinsel olduğunda bunu olgunlukla karşılamak ve her daim açık olmak. Samimi olalım, bunu kabul etmek çok kolay değil…
Ben farklı bir konuya gelmek istiyorum:
Ünlülerin, belirli bir yaştan sonra hayatlarına dair önemli sırlarını kamuoyuyla paylaşma hezeyanlarına.
Mutlaka sizin de dikkatinizi çekmiştir;
Elli yaşını geçtikten sonra, seneler önce tecavüze uğradığını, taciz edildiğini (hatta babası tarafından), cinsel tercihini vs. anlatan, bunu sevenleriyle paylaşan birçok sanatçımız oldu.
Ne dersiniz? Neden sanatçılar belirli bir yaştan sonra önemli sırlarını açığa vurmak isterler? Bu bir dikkat çekme operasyonu mudur, yoksa hakikaten bir rahatlama operasyonu mu?