Engellilere rapor çilesi
4 ay sonrasına heyet raporu alabilmek için sabahlara kadar bekleyip sıra almak, günümüz Türkiye'sine yakışmıyor.
Hep aynı hastalıklı kamu anlayışını yazmaktan bıktım ama yaşatanlar bıkmadı bir türlü.
Olay çok açık ve net,
Devlet engelli çocukların özel eğitim, rehabilitasyonlarına yönelik ve evde bakım parası gibi bir dizi sosyal devletin gereği olan yardımlarda bulunmaktadır.
Tedavi giderlerini kurumlara ödüyor, evde bakım parasını da aileleri ödüyor ki maddi yoksullukları nedeniyle çocuklarına yokluk yaşatmasınlar.
Ancak bu yardımlardan yararlanabilmek için bir dizi şartların yerine getirilmesi için hak sahibi olabilmek gerekiyor. Bunu da devlet hastanesi ya da Üniversite hastanesinden alınacak heyet raporunun kararına bağlıyor. Her iki destek için de süreç böyle işliyor.
Yetkili hastanelerinden alınmış heyet raporuyla gerek engellilik durumunun tespiti, gerekse engel durumunun seviyesinin belirlenmesi gerekmektedir.
Ancak gelin görün ki bu o kadar basit bir şey değil.
Tamı tamamına 4 ay öncesinden hastaneden randevu almanız gerekiyor. Randevu almak için de yatağı yorganı sırtlayıp heyet odasının kapısında sabahlayıp 4 ay sonrası için alacağınız randevuyu yazdırmanız gerekli.
Bu konuda ailelerin ve konuyla ilgili kurumların il sağlık müdürlüğüne yaşanan mağduriyetin giderilmesi için defaten müracaatlar yapılmış.
Sonuç, elde var sıfır hikâyesi
Hastanelerimizde yeterince çocuk psikiyatristi bulunmuyor.
Ya da maalesef çocuk nöroloğu kadromuz yetersiz.
Hadi buna da diyelim ki ülke gerçeği, olur neyimiz tam ki varsın eksik olsun.
O zaman sormazlar mı?
Madem doktorun yok, kardeşim ne diye ömür boyu engelli kalacağı belli olan bir daha düzelmeyeceği belli olan, hatta kromozom anomalisi bulunan down sendromlu, otistik, çocuklara 2 yılda bir bu işkenceyi niye yaşatıyorsunuz.
Engellilere yönelik pozitif ayrımcılığa ne oldu?
Hani onların ve ailelerin hayatlarını kolaylaştıracaktık.
Bizler Senede bir gün engellileri anlamaya çalışırken onlar ailecek yılın 365 günü engellenmenin acısını yaşıyorlar.
Çayı geçip derede boğulmak misali, sen ülke olarak o kadar öz veri yap engellilere bir sürü sosyal, ekonomik hak ver.
Hastanede ona doktorunu, raporunu verme.
Neden doktorum yeterli değil,
Nerde bu doktorlar, verilen yüzlerce mezunu ihraç mı ettik?
Maalesef büyük çoğunluğu özel hastanelerde çalışıyor.
Diğer çoğunlukta özel muayenehane açmışlar bireysel kalkınma peşindeler.
Elde kalanlarda çaresiz…
Anadolu yakasında bir elin parmakları kadar çocuk psikiyatristi var, şile dahil bütün bu bölgenin insanlarına hizmet vermeye çalışırken
Sağlıklı sağlık planlaması gerekli güzel ülkeme
Sorumlu bir elin sorunlu duruma el atması dileklerimle.