Engel sadece öğretilendir..
Her engel kendi içinde başka bir engeldir
Engelliler günü sayesinde bugün hassasiyetler bir kat daha artacak toplum ve devlet nezdinde.
Toplantılar, eğlenceler, yada engelli ve ailelerine yemekler verilecek, tv programların da empati kurulacak, bizde olabilirdik yada bizde birer engelli adayıyız üzerinden içimizdeki vicdani taraflar kabartılacak.
Olsun bence güzel ve birçok özel günden daha manalı ve daha insani bir kutlama bugün. Üstelik milli bir gün değil, bütün dünyada kısacası evrensel bir gün.
Biz bu günü dünya ölçeğinde en çok kutlamayı hak eden ülke olduğumuzu düşünüyorum. Eksikliklere rağmen ülkemizin engelliler ve onlara sunulan sosyal hukuksal ve ekonomik haklar bağlamında ilk on içinde olduğumuzu düşünüyorum.
Son on yılda elde edinilen haklar açısından engelliler ve aileleri ciddi kazanımlar elde etmiştir, bırakın eğitim sorunlarını, sahipsiz engellilerin barınacakları yeri yoktu, mevzuat yoktu. Devletin elinde sadece Bakırköy ruh ve sinir hastalıkları hastanesi vardı ki torpilin varsa ruh hastalarıyla 20 kişilik hayata tutunmaya çalışıyorlardı.
Birde özel eğitim ve rahabilitasyon merkezlerine olumsuz yaklaşımından bir kurtulsa devlet, damar tanıma adı altında aslında engellilerin telafi imkânını elinden almasa çok güzel olacak ama…
Bugün artık özel sektör bakım merkezleri açabiliyor ve burada aile hiç para ödemeden gözü arkada kalmadan rahat huzurlu ölümü bekliyor. Önemli çünkü aileler ölmeden, bizden sonra bizim çocuklar ne olacak kim bakacak korkusuyla kendilerinden önce evlatlarının ölümünü diliyorlardı tanrıdan.
Kaldırımlar uygun değilmiş olsun o da düzelir. Belediyeler bütçelerinde engelliler ve sosyal projeler için ayırdıkları milyonlarca lirayı bir gün aslına göre harcadıkları zaman bu sorunlar da kalkacaktır ortadan.
Engelliyi tek bir grup olarak ele almamak lazım, bedensel, zihinsel, işitme ve süregelen rahatsızlıklar.ancak her engelin sorunu farklı çözümü de,Bireysel farklılıklara göre politikalar uygulamalı
Grupları birbirinden ayırmamak gerekli, hiç bir grubu diğerlerine öncelikli kılmamak lazım ama maalesef bir parça, bu ayrımı aslında engelliler kendi aralarında daha fazla yapıyor.
İlginçtir, bir ortopedik engellinin bir zihinsel engelliye bakış açısı hiçbir engeli olmayan insanlarımıza göre daha acımasız ve daha ilgisiz olduğu sonucu düşündürücüdür.
Bugün engellilerin değil engellilerin anne ve babalarının günü.
Ben buradan anne ve babaları kutluyorum yüreklerine emeklerine sağlık, engellerine rağmen verdikleri çabayı saygıyla anıyorum. Bitmeyen uykusuz gecelerini, yalnızlık, çaresizlik içinde hiç sönmeyen umut ışığında aydınlattıkları küçük bedenleri, hayata hazırladıkları için...