Ekşi sözlüğe göre köşe yazarları

Polemikleriyle ve yazılarıyla gündeme oturan köşe yazarları ekşi sözlükte nasıl tanımlanıyor? İşte cevapları..

Ekşi sözlükte köşe yazarları nasıl görülüyor. İşte Akşam'dan Ece Vahapoğlu kendisi de dahil yazarların nasıl algılandığını ekşi sözlükte buldu ve yazdı.

Ahmet Hakan Coşkun: Nişantaşı'nda oturan, arada sırada Barbour montu ve Eastpack sırt çantası ile etrafta görülen, 1.68 boylarındaki alternatif haber insanı.

Hıncal Uluç: Dünya üzerindeki her konu hakkında köşesinde yazı yazacak kadar kendisini bilgili, insanların yüzde 50'sine sataşan, kankalarına dahi rahat durmayıp dil uzatan, nöbetçi polis müfettişi.

Fatih Altaylı: Delikanlılığın kitabını yazma havalarında olup, gayet lümpen, gayet yanar döner takılan şahane bir mediaşördür kendileri.

Cengiz Semercioğlu: Sadece TV yazıları yazdığı için, TV'de gördüğü her konuda ahkam kesme hakkı olduğunu sanan biri.

Mehmet Barlas: Gerçekten çok okuyup çok bilen insan, ama bilgileri mantıklı bir diziye sokup kullanamıyor.

Can Dündar: Belgesel çekesi geldiği zaman kütüphaneye giden adam. Artık bayıltan 'anlatan adam' formatı.

Ertuğrul Özkök: En içli ve en duygusal pazar yazısı yazma yarışına girmiş olan genel yayın yönetmeni.

Yılmaz Özdil: Stiliyle, içi boş yazılarıyla yeni nesil
Rauf Tamer, vakit kaybı.

Rauf Tamer: Artık yazmasa, dedirten adamdır kendisi. Ukaladır, yüksekten bakar insanlara.

Emin Çölaşan: Çok iyi laf sokan ve başları belaya sokan gazeteci yazar, size kafasını takmasını isteyebileceğiniz en son iki kişiden biri.

Yavuz Donat: Yazdıklarının yüzde doksanı Demirel ile alakalıdır. Yıllardır bütün siyasetçileri bir şekilde tanımış adam; gerçi Demirel'i karısından iyi tanır, ona şüphe yok.

Fehmi Koru: Zamanın Kuvay-ı Medya dergisi tarafından sahte Harvard diplomalı olduğu iddia edilen, iktidarlarla olan yakın ilişkileri ile hatırladığımız, kocaman bir kafası olan yazar.

Haşmet Babaoğlu: Kendisini entellektüel seviyesi yüksek, rafine zevklere sahip, üstün bir edebiyat beğenisi olduğunu zanneden gazeteciden bozma

Ayşe Arman: İnsanları, hayatı uçlarda yaşamasıyla ikilemde bırakan kadın, röportajlarında konuyu illa cinselliğe getirme meraklısı.

Pakize Suda: Sabun köpüğü tadında yazdığı yazılarına arada serpiştirdiği ince esprileriyle gazetesine irmik helvası tadı katan köşe yazarı.

İclal Aydın: Nedense bana biraz yapmacık gelen, kendisini ideal kadın rolüne bürüyen imitasyon insan. Sevimli bir kadındı bu; kim bu hale soktu bunu?

Balçiçek Pamir: Bir fotoğrafı diğerine uymayan, güzel mi çirkin mi anlayamadığım, garip isimli kadın. Köşe yazısını günlük tutmakla karıştırmış olabilecek şahsiyet.

Tabii ki ben de nasibimi almışım:
Ece Vahapoğlu: Makale diye adlandırdığı zırvalardan sonra bir Ayşe Arman, bir İclal Aydın gözüme Shakespeare gibi göründü; Ertuğrul Özkök'ün memleketi iyi tanıdığına kanaat getirdim. Beş dilde ödül töreni sunacakmış, gerçi bana adını söylemeye bile mecali yokmuş havası veriyor. 9(Ece Hanımı bu eleştiriyi köşesine alabildiği için tebrik ediyoruz.HP)