Edu'ya Çiğdem'in yüzünden kızamadım!

Müthiş bir maçtı.. Heyacan doruktaydı, daha doğrusu kalbim yerinden fırlayacaktı. 9. dakikada attığım çığlığı hatırlıyorum bir tek. Sonra masumlaştım, homurdandım sadece.

Çok sevdiğim bir arkadaşım yüzünden o heyecanı sonuna kadar yaşayamadım çünkü...

Sessiz izlenirmiş maç...

Bağırılmazmış, tekpi konulmazmış...

Fenerbahçeli güya...

Zico çıktığında "bu kim?" diyebilecek kadar Fenerbahçeli...

Hani misafir olmasam...

Vallahi de billahi de zıplayacağım o golden sonra...

I ıh...

Sevinemedim bile...

Hele Edu'nun o hareketine kızamadım ya, içime oturdu vallahi. Adam öteki tarafa al da at dedi resmen ve benim sesim çıkmadı.

Çıkamadı...

Çiğdem Hanım'ın misafiri idik, ev sahibi kızar korkusuyla gıkım çıkmadı. İçimdekileri dökemedim. Bağıramadım, yuh bile diyemedim. Aynı Edu bir de penaltıya sebebiyet vermez mi?

Buyurun işte, siz olsanız bağırmaz mısınız?

Çıldırmaz mısınız daha doğrusu?

Dişlerim birbirine geçti, sustum, yutkundum öylece dona kaldım.

Bereket Deivid çıktı sahneye de, halletti geçen seferki gibi...

Yoksa maç sonrasında Edu'ya demediğim kalmazdı.

Sen dua et Edu, hem Çiğdem'e hem de Deivid'e

Şaka bir yana, etti 4 puan dostlar. Çok isterdim 6 olmasını. Ama sağolsun Edu, 4'te karar kıldı.

Hadi bakalım bu gruptan çıktık, gelecekteki maçlara bakalım.