Düzce'de koronayı yenen yaşlı kadın eşine sürpriz yaptı

Koronavirüs tedavisinin ardından sağlığına kavuşarak evine dönen eşini karşısında gören yaşlı adam, gözyaşlarını tutamadı.

Düzce'de oturan Ayşe Kandemir(62), üşüme ve titreme şikayeti ile hastaneye başvurdu.Hastanede koronavirüs testi yapılan Kandemir, test sonuçlarının pozitif çıkması üzerine tedavi altına alındı.

Koronayı yendi, taburcu edildi
Hastanede 17 gün koronavirüs tedavisi gören Kandemir, sağlığına kavuşarak taburcu edildi.Ayşe Kandemir, evine dönmeden önce eşine sürpriz yapmak istedi.

Eşini görünce sevinçten ağladı
Ambulansa binen eşinin eve döndüğünden habersiz olan Mustafa Kandemir, kan vermek için hastaneye götürüleceğini düşünerek, kapının önünde ambulansın açılmasını bekledi.Eşini karşısında gören Mustafa Kandemir, sevinçten ağlamaya başladı.

Öksürürken öleceğimi sandım
Sağlığına kavuştuğu için mutlu olduğunu belirten Ayşe Kandemir, “Hastalık çok kötü bir şey. Allah kimseye yaşatmasın. Hiç kimsenin yaşamasını istemiyorum. Öksürürken öleceğimi sandım. Nefes alamıyordum. Çok kötü bir şey. Yaşayanları da Allah kurtarsın. 17 gün hastanede kaldım. Hastalığım sağlık ekiplerimizin desteği ile günden güne düzelmeye başladı. Allah devletimizden, sağlık ekiplerinden razı olsun.” dedi.

Ambulansın kapısı açılınca duygulandık
Ayşe Kandemir, eşine sürpriz yapmak istediklerini söyleyerek, “Hastanedeki son gecemde kızımı aradım. Eşim, ‘Sen geleceğin zaman sana yeniden evlenme teklif edeceğim. Seni çiçeklerle karşılayacağım’ diyordu. Ben de kızıma sürpriz yapalım, dedim. Kızım hastaneye geldi. Beni ambulansla gönderdiler. Ambulans geldiğinde oğlum eşime, ‘Senden kan alacaklar’ diye söylemiş. Ambulans kapıya gelince kan almaya gelecekler, diye kapıya geliyor. Ambulansın kapısı açılıp beni görünce hepimiz duygulandık. O an anlatılmaz.” dedi.

Sabahlara kadar gözyaşı döktüm
Mustafa Kandemir ise eşinin hastalık sürecinin kendisi için zor geçtiğini belirterek, “Allah devletimize, milletimize zeval vermesin. Bütün emeği geçenlerden Allah razı olsun. Bu o kadar kötü ki eşim, şuradan ambulansa biniyor, ben ne elinden ne kolundan tutabiliyorum. Bu kadar pis bir hastalık. Rabbim kimseye vermesin. Çok acı bir şey. Ben sabahlara kadar acı çektim, gözyaşı döktüm. Bana oğlum telefon ederek, 'Hastaneden gelecekler senden kan alacaklar. Annem taburcu olacak ama senden de kan almaları gerekiyor’ dedi. Tamam gelsinler, dedim. Ambulans geldi. Ambulansın kapısı açılınca karşıma çıkınca sanki bana dünyayı bağışladılar. Hiçbir şey istemiyorum ama onun bana gelmesi bana sürpriz yapması sanki her şeyi bana verdiler. 49 yıllık hayatımız var. Az bir zaman değil."