Bizi de ağlattın Reis
Bismillahirrahmanirrahim
Akşamüzeri bizim gazetede bir haber gördüm.
Gültekin ailesinin cenaze törenine katılan Cumhurbaşkanı Erdoğan göz yaşlarını tutamadı yazıyordu.
Reis!
Oda arkadaşım Vügar Novruzoğlu’na haberi seslice okudum!
“Hayatını kaybeden; Zehra Sena Güner Gültekin, eşi Bilal Gültekin ile çocukları Muhammet Selim, Sümeyye, Yusuf Sinanettin, Bekir Sadık, Bilal, Enes ve Rümeysa Gültekin, Kalıcı Konutlar Camii’nde son yolculuğunda uğurlandı. Yangın çıktıktan sonra Zehra Sena Gültekin’in annesini arayıp helallik aldığı öğrenilmişti!
Vügar ağabey “Sen haberi okurken boğazıma bir yumruk oturdu!” dedi. Nerdeyse o da ağlayacaktı!
Aynı aileden sekiz kişi!
Elimiz böğrümüzde kalakaldık!
Bir sürü çocuk, bebek!
Çocuklar ah çocuklar!
Ah çocuklar!
Çocuklarımız kâh bir köpek sürüsünün kurbanı oluyor kâh mendebur bir namussuzlar çetesinin kurduğu yoğun bakım tezgahının elinde kalıyor. Hiçbir şey yapamazsak boşanıp yavrucakları ya annesiz ya da babasız büyümeye mahkûm ediyoruz!
Ne korkmuştur yavrucaklar!
Uzun uzun şu fotoğrafa baktım!
Ne yaptılar acaba?
Yangının ilk işaretleri geldi, etrafı dumanlar sardı!
Büyükler yardım bekledi, oraya buraya koşuştu…
Ya bebeler!
Bir kadın!
Kucağında küçük bir bebek!
Farelerin oraya buraya koşuştuğu, lağım sularının aktığı pis bir hapishane hücresi.
Siyah takım elbiseli devlet görevlisi olduğu belli olan adamlar yine pis olan hapishane koridorunda yürüyüp bu hücrenin önüne geliyorlar!
Kadın korkuyla bebeğe daha sıkı sarılıp hücrenin köşesine siniyor.
Kapı sert hareketlerle açılıyor! Kapının gıcırdama sesi daha da hüzünlendiriyor sahneyi!
Devlet görevlileri içeri giriyor!
Aralarından rütbeli olduğu belli olan birisi öne çıkıp “Çocuğu bize ver!” diye emrediyor!
Kadın çaresizlikle “Hayır, almayın benden yavrumu!” diyor ve daha çok siniyor köşeye!
Devlet görevlisi anlayışlı!
“Sultanımızın kati emridir. Bu çocuğu senden alacak ve Sultanımızın sarayında en güzel şekilde bakacağız! Burada şu farelerin oynaştığı pis hapishane hücresinde olmasındansa Sultanımızın bizatihi gözetiminde kendi sarayında olması daha iyidir!” diyor.
Çocuğu annesinin -ya da babasının- elinden alıp dikkatle sardıktan sonra arkadaki görevlilere veriyor!
O çocukların Sultan’ı onları sarayına aldı, dünyanın isinden pisinden kurtardı!
Vefat eden bütün vatandaşlarımıza Yüceliğini, Ekberliğini karşılaştırılabilecek bir şey bulunmayan, Azîm olan, Erhamü’r-Râhimin olan rahmet etsin!
Son Söz:
Hüküm Allah’ındır.(Mü’min, 40/12)