Bir garip Aşık Veysel...

Bugüne kadar zevkle dinlenen dilimize yerleşmiş çok sayıda türkünün sahibi Aşık Veysel ölümünün 30. yılında anıldı.

‘Ben giderim adım kalır, dostlar beni hatırlasın’, ‘Uzun ince bir yoldayım gidiyorum gündüz gece’, ‘Benim sadık yarim kara topraktır’ dizeleri dillerden düşmeyen Aşık Veysel ölümünün 30. yılında hatırlandı... Ünlü halk ozanı Aşık Veysel’in 9 çocuğundan biri olan emekli öğretmen Bahri Şatıroğlu babasının, en büyük arzusunun Atatürk’ü görmek olduğunu söylüyor. Ünlü halk ozanı Aşık Veysel’in 9 çocuğundan biri olan emekli öğretmen Bahri Şatıroğlu, babasının ölümünün 30. yılında, anılarını bir kez daha tazeledi. Mersin’de yaşayan Bahri Şatıroğlu, ‘Ben giderim adım kalır, dostlar beni hatırlasın’, ‘Uzun ince bir yoldayım gidiyorum gündüz gece’, ‘Benim sadık yarim kara topraktır’ dizeleri ve birçok eseri dillerden düşmeyen Aşık Veysel’i anlattı. Babasının eserlerini çalıp söyleyen Bahri Şatıroğlu, 21 Mart 1973 tarihinde ölen babası Aşık Veysel’in en büyük üzüntüsünün gözlerinin görmemesi ve bu nedenle de askerlik görevini yapamaması olduğunu belirtti. Şatıroğlu, “Babam, askerlik yapamadığı için hep eziklik duyardı. Bunu her fırsatta dile getirir sonra da (kader böylemiş) der ve kendini teselli ederdi” dedi. Sivas'tan Ankara'ya yürüdü Babasının, en büyük arzusunun ise Atatürk’ü görmek olduğunu anlatan Şatıroğlu, şöyle devam etti: “O, çağdaş Türkiye’nin halk ozanıydı. Babam, 1933 yılında, Cumhuriyet’in 10. Yılı için bir şiir yazmış ve bunu Atatürk’e verebilmek için Sivas’tan Ankara’ya kadar yürüyerek gitmiş. Ancak, tüm çabalarına rağmen onunla görüşememiş. Daha sonra, Atatürk, babamın sesini radyodan dinlemiş ve çok etkilenmiş, görüşmek istemiş. Bu kez de Atatürk’e götürmek için gelenler babamı evde bulamamış. Bunu öğrendiğinde çok üzülmüş ve tekrar Ankara’ya gitmiş, ama yine görüşme fırsatı doğmamış.” Şatıroğlu, bu arada çocukluğunda babasından saz çalmayı öğrendiğini ve bunu hobi olarak sürdürdüğünü belirtti. Aşık Veysel kimdir? Aşık Veysel, 1894 yılında Sivas’ın Şarkışla İlçesi’nin Sivrialan Köyü’nde dünyaya geldi. 7 yaşına geldiğinde çiçek hastalığı sonucu sol gözünü, daha sonra da bir sopaya çarpma sonucu diğer gözünü kaybetti. Babasının halk ozanı arkadaşlarından ders alan Aşık Veysel, sazı çalmayı bir tutku haline getirdi ve sazı yaşamının parçası haline geldi. Aşık Veysel, 25 yaşına geldiğinde ilk evliliğini yaptı. İki çocuğu öldü, eşi Esma da kendisini terk etti. Daha sonra ikinci evliliğini gerçekleştiren Aşık Veysel’in 7 çocuğu oldu. Aşık Veysel’in halen hayatta 2’si erkek, 4’ü kız 6 çocuğu ve 18 torunu bulunuyor.