Ben Galatasaraylıyım!

Şu an Galatasaray-Fenerbahçe derbisi devam ediyor. Maçın bitmesine yaklaşık 20 dakika var. Sonuç Galatasaray lehine bitecek gibi görünüyor ama sonuç ne olursa olsun ben Galatasaray'lıyım.

 

Dün, derbi maçı öncesi parlemontaki erkek ve kadın milletvekilleriyle görüştüm, hangi takımı tuttuklarını ve derbinin sonucunun ne olabileceğini sordum. Erkek vekiller genelde hangi takımı tuttuğunu söylemekten çekiniyor, bu konuda kadınlar daha cesur. Tıpkı erkek pop starların, aktörlerin "sadece arkadaşız" demesi gibi. Kadınlar daha yürekli. Hangi takımı tutuyorlarsa hiç çekinmeden söylüyorlar, tıpkı aşklarına da sahip çıktıkları gibi!

 

Gelelim Fenerbahçe yenerse ne olur sorusuna. Hiç üzülmem. Hatta derbi geyiklerine de katıla katıla gülerim. Çünkü biliyorum ki Fenerbahçe yoksa Galatasaray da yok. Galatasaray yoksa Fenerbahçe yok. Maç öncesi yaşananları izlediniz mi? Erkekler yine ortalığı savaş alanına çevirmişlerdi. Sadece bir oyun yüzünden. Ve emin olun istisnalar hariç bütün kadınlar böyle düşünüyor. Ama ya erkekler? Maçı kaybettiler diye suratları beş karış olur. eşleriyle bu yüzden kavga ederler, telefonlarını kapatırlar, eğlenmek değil çünkü amaçları. 

 

Bu yüzden, bütün spor dallarının başında kadın yöneticilerin olması ne iyi olurdu diye düşünüyorum, barışın kardeşliğin ne olduğunu göstermeleri açısından. Çünkü bu akşam ister Galatasaray'lı olsun ister Fenerbahçeli, kadınların 90 dakika sonunda normal hayatlarına devam edeceklerine eminim, çünkü bu maçların sadece bir oyun olduğunun, her zaman kendi tuttuklarını takımın kazanmasının mümkün olmadığının, hep aynı takım kazansa oynanan oyunun hiç zevki olmayacağının farkındalar. Bu yüzden göğüslerini gere gere, hiç çekinmeden tuttukları takımı da söylüyorlar, yenilgiyi de kabul ediyorlar.

 

Ne diyeyim, darısı hesap kitap peşinde koşan, oyunu oyun olmaktan çıkaran erkeklerin başına!
Günün sözü: İstediğiniz bazı şeylere sahip olamamak, mutluluğun bir parçasıdır.
(B.Russel)

twitter.com/nsrnylmz