Belki de depresyon hiç bildiğimiz gibi değildir
Depresyon deiğimiz şey aslında hiçte bilmediğimiz şekilde olabilir. İnsanın belkiş dedespresyon içerisine düşmesi bir hastalık değildir. İşte o ufuk açıcı bakış açısına bakalım.
Hepimizin derdi olan depresyon belki de hiç düşündüğümüz gibi değildir. Bakış açımızı toptan değiştirecek bu fikir depresyon içinde bulunduğumuz hayata dair belli bir farkındalık seviyesinde gösterilebilecek en gerçekçi yaklaşım ve en normal tepkiyse ama toplumda üretim gücünün düşmesine yol açtığından küresel düzeyde hastalık olarak değerlendiriliyorsa? Yani özetle aslında hayata dair belli bir farkındaliğa ulaştığımızda aslında mutlu olacak bir sebebimizin olmadığı bu durumda depresyona düştüğümüz ve depresyona düşmemizde toplumu olumsuz etkilediğinden bir hastalık olarak nitelendiriliyorsa.
Sonuçta aslında hayatının çoğunluğu işçi arılar gibi küresel bir ekonomik çarkı çevirmek için çalışmaktan ibaret olan bireylerin hayatından mutlu olmak için nasıl bir gerekçesi olabilir? sabah akşam bal taşıyan, hiçbir zaman kraliçe arıyla çiftleşemeyecek ya da kendi kovanına veya çocuklarına sahip olamayacak olan işçi arının hummalı bir şekilde polen ararken "ne kadar güzel bir gün" demesi nasıl mümkün olabilir?
İşçi arı o farkındalık seviyesine ulaştığında mutsuz olmasından daha doğal bir sonuç olabilir mi? o arının yatağından çıkıp terliklerini giyip sabah 7'de yeniden mesaiye koyulmasının "doğru olan" olduğuna onu kim ikna edebilir? hayatının anlamsızlığına bu kadar vakıf olmuşken "gel bizle takıl biraz sosyalleş unutacaksın"ın, "biraz nektar iç iyi gelir"in bu farkındalığa bir örtü değil de çözüm olduğuna kim kefil olabilir?
Bu açıdan baktığımızda gerçek hastalığın ve gerçek depresyonun bizde değil de etrafımıza örülü bu yaşamsal düzende olduğunu söyleyebiliriz.