İlk kez bir Bekir Coşkun yazısı okurken utandı. İnsan ve meslektaş olarak..
Abone olBekir Coşkun Meydanlarda niye türbanlı yok?” dedi ortalık karıştı.. Tepkiler çok. Meslektaşlarının da beklemediği bir yazıydı.
Vatan yazarı Haşmet Baboğlu, dedi. Beğendiği, saygı duyduğu bir yazardı üstelik.. Ona göre Coşkun görüşlerini eğip bükmüyor dile getiriyordu.
Görüşlerine katılmadığı yazıları çoktu ama utanmamıştı bugüne kadar. İlk kez dün utandı. Bakın Baboğlu utancını nasıl dile getiriyor:
-(...)Şu kalem kağıt dediğimiz şeyin bu kadar hoyrat, bu kadar kırıcı, bu kadar bölücü ve “uydur uydur ebegümeci” olabilme gücünden utandım.
Bekir Coşkun gibi yıllanmış bir köşe yazarının şehit annelerini bile göremeyecek kadar bakar kör olabilmesinden...
Terör bu ülkeyi yüzde 47- yüzde 53 diye ayırmadan vururken teröre karşı çıkan bir yazarın kafasının hâlâ oraya takılmış olmasında artık hiçbir içtenlik bulunamayacağı gerçeğiyle böyle yüzleşmekten utandım.
Hani oturduğum yerde kendi kendime duvara doğru bağıracaktım: “Bekir bey, Bekir bey, göbeğini kaşıyan kıllı adamlar diye aylardır yazılarınızda hor gördüğünüz insanların çocukları ölüyor, siz hâlâ ne diyorsunuz?
Siyasal görüşlerinizi nasıl savunursanız savunun ama hiç değilse bu hassasiyetleri kaşımayın, teröre tepki ortaklığına nifak sokmayın, bu kadar ucuz siyaset yapmayın!”