BDP Ankara’ya dönerken...

Aylardır süren gerginlik sona erdi. BDP sonunda meclise gitmeye, yemin etmeye ve Ankara'da siyaset yapmaya karar verdi.

PKK'nın saldırılarının Türkiye'de tansiyonu zirveye çıkardığı bir dönemde, aklıselimin galip gelmesi, sağduyulu hemen herkesi umutlandırdı.

Ama yine de çok fazla hayal kurmamak, BDP'den beklentileri yüksek tutmamak gerekiyor.

Öncelikle bir ayrıntıya dikkat çekelim.

BDP ya da aynı çizgideki diğer partiler geçmiş dönemde Ankara'da siyaset yaparken PKK'nın kendi cephesinden ateşkes ilan ettiğini, terörün bu denli can almadığını hatırlarımızdan çıkarmayalım.

Yani geçmiş bugünden çok farklıydı, bugün geçmişten çok daha zor.

Bir örnek verelim. Pervari'deki karakol baskınında öldürülen bir PKK'lı için Diyarbakır'da tören düzenleniyor.

Törene BDP Diyarbakır Milletvekili Nursel Aydoğan da katılıyor ve bir konuşma yapıyor.

Ölen PKK'lının ardından diyor ki Nursel Aydoğan;

"Bu mücadele içerisinde yaşamını yitirenlerin umut ve hayallerini gerçekleştirinceye ve mücadelelerini zafere ulaştırıncaya kadar, bu mücadelenin içerisinde olacağımıza söz veriyoruz. Siz rahat uyuyun"

BDP Ankara'ya giderken PKK'nın umut ve hayallerini gerçekleştirme ideali ile çıkıyor yola.

Ama o ideal ile yola çıkarken gazetelerde yer alan sivil ölüm öykülerini, şehit haberlerini, ölen bebek fotoğraflarını unutmayalım.

Milletvekilinin seçmeninden etkilenmesi kadar doğal bir durum yok. Ancak BDP'liler kadar MHP'liler de, Ak Partililer de, CHP'liler de seçmenlerinden etkilenecekler.

Böyle bir atmosferde teröre çözüm için siyasetin devreye girmesi de, BDP'nin beklentileri karşılaması da güçleşecek.

İşi kolaylaştırmanın en kestirme yolu ise ellerin tetikten çekilmesi, silah sesinin konuşanların sesini bastırmasının önüne geçilmesi.

Yeni bir ateşkes sürecine ihtiyacı var Türkiye'nin.

Sorunu daha net konuşabilmesi, aktörlerin rollerini rahatça oynayabilmesi için.

Ama PKK'nın yaptıklarına bakılırsa umutlu olmak için pek bir gerekçe bulamıyor insan.