Bazı gazeteciler neden mutlu?
Gerçekten anlamıyorum…
Diyelim ki ortada bir terör örgütü var…
Hadi diyelim ki adı Ergenekon…
Ve hadi diyelim ki demir parmaklıklar ardında yıllar geçirenler, demir parmaklıklar ardında ölenler, demir parmaklıklar ardında baba olanlar, demir parmaklıklar ardında felç geçirip hayatı heba olanların hepsi gerçekten suçlu…
Yine diyelim ki, bu Tuncay Güney denen neyi düğü belirsiz adam saçmalamıyor da doğruları söylüyor…
Diyelim ki silahları vardı, örgüt tarafından darbe yapılacaktı…
Diyelim ki iktidar büyük bir başarıya imza atıyor ve bizi çok ama çok büyük bir terör örgütünden kurtarıyor…
Hadi diyelim ki hepimiz AKP iktidarına müteşekkiriz…
Yani özetle Türkiye Ergenekon denilen terör örgütü yüzünden tehlikedeymiş mesela!
Bir zamanlar Susurluk karşısında sus pus olanlar, Susurluk"un üzerini örtmeye çalışsalar da bizi başka bir beladan kurtarıyorlarmış mesela!
Toprak altından elle konmuş gibi bulunan mermiler silahlar, bombalar falan gerçekten hükümeti alaşağı etmek için var olduğu sayılan Ergenekon terör örgütü tarafından yerleştirilmiş mesela!
Türkiye"de yaşayan, Türkiye"de yazılar yazan, kendince ülke çıkarlarını düşünüp yazdığını söyleyen bir yazar, bunları anlatan bir “deli” karşısında, al işte haklılığım ortaya çıktı” der gibi güler mi?
Bırakın yazar olmayı, kafadan hikâyeler uydurarak davaya yön veren bir hayalperest olmayı, sıradan bir insan bile gülemez ki bu durumda…
Böyle bir terör örgütünün varlığı nedeniyle üzülür, kahrolur…
Her şey kanıtlandığında güler gülecekse!
Ama o da ne!
Zevkle gülümseme mevcut simada…
Anlayamıyorum ki…
Bir “deli” saçmalarken, kanıtsız atıp tutarken, gülecek ne var bu durumda!
Eğer kendini haham olarak tanıtan soytarıysa” güldüren, devlet televizyonunda ne işi var bu şarlatanın?
Ve nasıl “sayın” olabiliyor?
Öğreneyim ben de…
Anlatın!