Bahar geçti gitti, sen hala anlamadın mı?

Şimdi...

Şimdi kalk oturduğun yerden...

Şimdi kaldır başını göğe...

Ertelediklerini başla yaşamaya...

Özel günler için sakladığın çamaşırları çıkar parfüm kokulu kutudan...

Kendi için giy onları, şimdi...

Bu gece kullanmaya kıyamadığın tabakları koy masaya...

Etiketini dahi çıkarmadığn peçeteleri koy tabakların yanına...

Hani o çok sevdiğin, "o gece" giymeyi düşündüğün elbiseyi geçir sırtına...

Daha özel bir an yok şu andan başka...

En özel yemeği yap bugün kendin için, süsle masayı birini beklemeden...

Açmaya kıyamadığın o kıprkırmızı şarabı aç, kristal kadehi kendine kaldır bu gece...

Hani, birikte gideriz diye ertelediğin tatil var ya...

Şimdi, hemen şimdi gidiş biletini al oraya...

Çok yük yapmana gerek yok, bir terlik, bir gecelik, birkaç esbap yeter yaşamana...

Okumak için uygun anı kolladığın kitabın sayfalarını başla çevirmeye...

Ne duruyorsun!

Hemen diyorum, şimdi...

Neyi bekliyorsun kendine gelmek için?

Beklediğin o özel anlar sen harekete geçmezsen gelmez ki...

Silkelenmek için beklediğin şey beklersen gelmez ki...

Yık kendi elelrinle tuğla taşıyıp ördüğün duvarları...

Yok et, hemen şimdi kendi çabalarınla önüne diktiğin engelleri...

O beklediğin an harekete geçmezsen gelmeyecek çünkü...

O gelirse, seneye, şu ararsa, bunlar olursa demeyi bırak artık...

Mutluluk ne bir olaya, ne bir kişiye, ne bir söze bağlanamaz hiçbir zaman...

İçinde mutlu olmaya bak...

Hemen kalk ve erimesinler diye yakmaya kıyamadığın kokulu mumları yak..