Babana bile güvenme!
Ben babama sonsuz güveniyorum…
Sonsuz kere sonsuz…
Sende güven…
Ama başlıktaki sözü göz ardı etme!
Ben söyleyeyimde!
…
“Babana bile güvenme!”
Eğer şimdiye kadar bu lafı hiç söylemediysen gençsin demektir…
Eğer şimdiye kadar sadece bir kez söylediysen çok normal demektir…
Ki eğer birden çok kez söylediysen saçmalamışsın kendine gelivermen gerekmektedir!
Bence…
Yani yine sen bilirsin ama…
Neyin varsa, neyin…
Elin, kolun, paran, pulun, ruhun…
Kimseye güvenme…
Kendine güven!
Güven dedim de…
Kimse kandırmasın seni, izin verme!
Ne yalanlar, ne yalanlar…
Der ki mesela: “Allah, kitap, peygamber…”
Güvenme!
Der ki mesela: “Kadın hakları, doğa, hayvan hakları…”
Güvenme!
Der ki mesela: “Ahlaki değerler…”
Der ki mesela: “Seni seviyorum…”
Hiç inanma!
Hepsi aynı değil belki ama…
Sen hep gardını al…
Bekle hazırda!
……….
Ya ben yazıyorum da…
Sahi ben ne diyordum?
Ha, güven diyordum…
Bana da güvenme!
Şu sözü hiç unutma sakın!
“Babana bile güvenme!”
Ya babana güven de…
Baban yaşındaki başka adamlara “babadır” diye güvenme!