Artık hiç korkmuyorum
Bu ülkenin başbakanı çıkıp kürsüye “Ya sev ya terk et” anlamına gelen sözler sarf etse de…
Bu ülkenin başbakanı elinde pompalı tüfekle adaleti sağlamaya çalışan vatandaşa “İyi yapıyor” diye sahip çıksa da…
Bu ülkenin başbakanı hoşuna gitmeyen yazı yazanlara, daha doğrusu kendisini eleştiren yazarlara tüm Türkiye"nin önünde öfkeyle cevap verme gereği duysa da…
Sırf yazılanları beğenmiyor diye halkı o gazeteleri satın almamaya çağırsa da…
Demokrasiyi “araç” olarak kullandığını her fırsatta gösterse de…
Ortalıkta dolaşan dedikoduları birer hakikatmiş gibi sağda solda duyurmaya çalışsa da…
Bir başbakana bunlar yakışmasa da…
Yıllar önce “Her 10 Kasımda sap gibi ayakta durmaya ne gerek var” demiş olsa da…
Ve bence hala böyle düşünse de…
Ve şimdi “mecburen” her 10 Kasımda o büyük insanın önünde saygı duruşuna geçse de…
“Tek adam” olma hevesiyle yanıp tutuşsa da…
Bu ülkenin Adalet Bakanı, Almanya tarihindeki en büyük davanın Türkiye bağlantısı için “Bana ne yahu” dese de…
Bu ülkenin Dış İşleri Bakanı (sahi nerede kendisi?) gidip dışarıda ülkesini şikâyet etse de…
Başımızdakiler Cumhuriyet karşıtı birer obje olarak her gün türlü numaralarla karşımıza dikilse de…
İktidar partisi “laiklik karşıtı odak” olmaktan “hüküm” giyse de…
Laik Cumhuriyet düzenini değiştirmek için var gücüyle çaba gösterenler her yerde kadrolaşsa da…
Atatürk"ün izlerini silmek için bulundukları yerlerde kriz mriz dinlemeden bolca paralar saçanlar olsa da…
Nerede “Atatürkçü”, nerede “Ulusalcı” bulurlarsa alıp içeri tıksalar da…
Atatürk"ün kurduğu Laik, Demokratik Cumhuriyet"in altını sabırla oymaya kalkışmış oldukları artık gizlenemese de…
Hiç korkmuyorum artık gelecekten…
10 Kasımda Türkiye"yi “tek yürek” olmuş gördüğümden…
Zaman durmuş, bütün insanlar onun için saygı duruşuna geçmişken, hiç kimsenin başaramayacağı bu birleşmeyi, hiçbir lidere nasip olmayacak bu birliği ölümünden tam 70 yıl sonra bile başarabilmişken…
Bu güzel insanların yüreğinde Atatürk Devrimleri"nin ışığı yanarken…
Korkulur mu hiç karşı devrimden?