Zaman yazarı İhsan Dağı'dan ağır yazı

Seçim sonrası hükümeti yerden yere vuran bir yazı kaleme alan Zaman si yazarı , iç çatışmanın kapıya dayandığını ima etti.

Karamsar bir tablo çizen, Dağı, "Sözün bittiği ülke" başlıklı köşesinde "Yarın çok geç olacak... Demokrasi, hukuk, özgürlük olmadan bu ülkede kimse rahata eremeyecek, iktidardakiler bile" diye yazdı.

Hükümet cemaat kavgasında Zaman'ın en ateşli muhalif kalemleri arasında yer alan İhsan Dağı yine sert sözlerle hükümete yüklendi.

KİTLESEL FİİLİ ŞİDDET KAPIDA

Ülkede demokrasinin, hak ve adaletin olmadını öne süren yazar, bugünkü yazısında "Söylemsel şiddet kol geziyor memleketin her yerinde. Kitlesel fiilî şiddet kapıda." ifadelerini kullandı. 

Ülkenin entelektüel düzeyi taş devrine döndüğünü savunan yazar, ülkenin deli gömleğine sokulmaya çalışıldığını iddia ederek yazısını böyle tamamladı:

YARIN ÇOK GEÇ OLACAK

(...)En ağır şeylerden biridir ‘şahit’ olmak. Şahit olduklarımız çok ağır, taşıması zor. Daha da ağırlaşacak...

Türkiye’de artık insanların özgürlüğü de hayatı da devletin insafına bağlı. Daha doğrusu kendini devlet yerine koyan birkaç kişinin. Bu bir ‘son durum’ değil. Herkesin ve de o kutsadıkları devletin altında kalacağı bir kaosun başlangıcı. Türkiye’yi bir deli gömleğine sokmaya çalışmak çılgınlık. Koca ülkeyi o deli gömleğine sığdırabilmeleri için epeyce küçültmeleri gerekecek onu. Geçen yüzyılın başlarını düşünmeden edemiyor insan... Geçen yüzyılın aynı yıllarını...

Uyarmak yerine alkış tutan, uyaranları hain ilan eden dostlar; yarın çok geç olacak... Demokrasi, hukuk, özgürlük olmadan bu ülkede kimse rahata eremeyecek, iktidardakiler bile.

SÖZÜN BİTTİĞİ YERDEYİZ

Nice demokrat sandıklarımız ‘bekçi Murtaza’ çıktı.

Siyaset her yeri, her şeyi, herkesi esir aldı. Devlet boğuyor, daha da boğacak. Bize dokunmasın, haddini bilsin, hayatımıza karışmasın derken her şeyimizi belirler oldu devlet. Neşemiz, mutluluğumuz, huzurumuz ona bağlı adeta. Esiri olduk...

Sözün bittiği yerdeyiz. Söz silah, siyaset savaş.

Ne akıl, ne izan, ne vicdan kaldı.

İlk gençlik yıllarımdan beri yazı ve fikir dünyamda yoldaşım olan Cemil Meriç’i düşünüyorum yine. Ve bir ‘söz’ünü; ‘kimin için yazıyorsun?’

Söz bitti, kelam sustu. Konuşan nefret, kin, şiddet ve güç sadece...