Yurttaki çocuklar sabır istiyor

Yurtlarda kalan çocuklar kendilerini yalnız ve yabancı hissediyor. Çocukların büyük çoğunluğu gidecek başka bir yeri olmadığı için yurtta kalma taraftarı.Gelecek ise onlar için umut dolu ancak endişeleri de bir hayli fazla. Çocuklar yaşadıkları bir problemlere karşı daha çok sabırlı olmayı istersen, dertlerini önce arkadaşıyla paylaşıyor, en çok arkadaşını seviyor. Uzmanlar ve idareciler ise en alt sıralarda yer alıyor. Elazığ Zülfü Ağar Polis Meslek Yüksekokulu Öğretim Üyesi Yrd. Doç. Dr. Cengiz Yıldız, Diyarbakır'da bir yetiştirme yurdunda kalan çocuklar arasında "Yetiştirme Yurdunda Kalanların Toplumsal Bütünleşme Problemi" konulu bir anket yaptı. ' Ankete katılan çocukların yüzde 47.29'sı "Kendimi, yalnız ve yabancı hissediyorum" dedi. Ankette yer alan, "Yetiştirme yurdundan memnun musunuz?" sorusuna, katılanların ise yüzde 41.9'u "düşük" diye cevap verdi. Gidecek yerleri yok Yetiştirme yurdundan ayrılıp-ayrılmama isteklerine ilişkin soruya da çocukların yüzde 58.1'i "Hayır", yüzde 41.89'u da "Evet" yanıtını verdi. Araştırmada, ayrılmak istemeyenlerin büyük bölümünün gidecek yerinin bulunmaması nedeniyle kalmayı tercih ettiği, "mecbur" olunduğundan dolayı, yurtta kalındığı biçimindeki anlayışın, çocuklar arasında yaygın olduğu bildirildi. Ankette, "Yurtta en çok sevdiğiniz kişi kimdir?" sorusuna çocukların yüzde 67.56'sı "Bir arkadaş", yüzde 4.05'i "Uzmanlardan biri", yüzde 5.4'ü de "İdarecilerden biri" yanıtını verdi. Yalnızlık en büyük sorun Çocukların kişilik yapılarıyla ilgili bazı görüşlere katılma durumlarını gösteren ve "Aşağıdaki ifadelerden hangisine katılıyorsunuz" biçimindeki soruya ankete katılanların yüzde 47.29'sı "Kendimi, yalnız ve yabancı hissediyorum", yüzde 10.8'i "Fiziksel görünümümü beğenmiyorum", yüzde 9.5'i "Kendimi değersiz hissediyorum", yüzde 6.8'i "Kendimi boş ve gayesiz hissediyorum", yüzde 6.8'i "Kendimi beceriksiz ve suçlu hissediyorum", yüzde 4.1'i "Kendimden nefret ediyorum" yanıtını verirken, yüzde 14.71'i de soruyu yanıtlamadı. "Nasıl birisi olmak isterdiniz?" biçimindeki soruya da çocukların yüzde 44.49'u "Sabırlı", yüzde 28.37'si ise "İyimser" yanıtını verdi. Araştırmada, çocukların maddi sıkıntı içinde oldukları, ilgisiz, ailesiz ya da aileden uzak biçimde yaşadıklarından dolayı, sabrettikleri ve bunu ankette yüzde 44.49'luk oranda belirttikleri kaydedildi. "Bir insanla aranızda problem çıktığında, nasıl davranmayı uygun görürsünüz?" biçimindeki soruya da ankete katılan çocukların yüzde 67.6'sı "Kendimi, karşıdaki insanın yerine koyup, onu anlayarak, problemi çözerim", yüzde 23'ü "İçimden geleni, karşıdakine söylerim", yüzde 9.45'i ise "Sorunu içime atıp unuturum" yanıtını verdi. Önce arkadaş! "Haksız bir durum karşısında sizce ne yapılmalı?" sorusunu, yüzde 59.5'i "Tartışarak-konuşarak sorun halledilmeli", yüzde 23'ü de "Belli birliktelikler-gruplar oluşturularak durum düzeltilmeli" diye cevapladı. Ankette, "Bir problem durumunda konuyu ilk kez kime söylerdiniz?" sorusuna da çocukların yüzde 43.24'ü "Arkadaş", yüzde 22.97'si "Hiç kimseye söylemem, içime atarım", yüzde 4.05'i "Uzman", yüzde 5.4'ü de "İdareye" söylerim yanıtını verdi. Çocukların yüzde 44.6'sı, gelecekle ilgili düşüncelerinin yer aldığı soruya, "Gelecek, benim için umut dolu, ancak endişelerim var" diye yanıtladı. Hayatın anlamına ilişkin soruya da çocukların yüzde 44.6'sı "Hayat, bize tanınmış bir fırsattır", yüzde 29.72'si "Hayat, çoğu zaman bir yük ve hayal kırıklığıdır", yüzde 24.32'si "Hayata bir anlam veremiyorum, her şeyi anlamsız buluyorum", yüzde 1.36'sı da "Hayatın bir anlamı olup olmadığını bilmiyorum" diye cevap verdi. Araştırmada, yetiştirme yurtlarında "aile havası" yakalanabildiği ölçüde, toplumsal açıdan bütünleşme problemi yaşamayan veya bu problemi "çok hafif atlatan" kişilerin topluma kazandırılmalarının mümkün olacağı kaydedildi. YURTTA YAŞAMAK Kendimi yalnız ve yabancı hissediyorum En çok arkadaşımı seviyor ve ona güveniyorum. Daha sabırlı olmak isterim Problem olduğunda kendimi karşımdakinin yerine koyarım. Problemleri arkadaşımla paylaşırım. Gelecek benim için umut dolu, ancak endişelerim var.