Yıldızları utandıran anılar

AYÇA TEKİNDOR - Annemin Eteği Konservatuvar yıllarımdan kalma bir anım var ki; aklıma geldikçe gülüyorum. Oda müziği sınavımız vardı. Bütün ekip çalışmışız ama yine de rahat değiliz. Sınav stresi sonuçta! Siyah giyinmem gerekiyordu. Tahmin edersiniz bende aklı başında kıyafet yok! 'Ne yapayım?'diye düşünüyorum. Aklıma annemin etekleri geldi. 'Bana olur mu, olmaz mı?' derken en sonunda bir şeyler buldum. Geldik sınav gününe... Arkadaşlarım ve ben gayet ciddi, öğretmenlerimizin karşısındayız. Eseri bitirdik. Öğretmenlerden bir tanesi; 'Eteğin çok güzelmiş, nereden aldın?' dedi. 'Etek annemin' dedim. Herkes dalga geçtiğimi zannetti. Utancımdan ölecektim. SERAY SEVER - Kendi sesimden utandım Daha albümüm çıkmamıştı. Albüm tanıtımım için Uçankuş'la röportaj yapıyorduk. Röportajımızı yaptık. Sadece görüntü alabilmek için çekim yapmaya başladılar. Ses kaydı yoktu. Kameramanlar 'Rahat çekemedik' diye iyice yaklaştılar. Benim de kulağımda kulaklık ve yüksek müzik, kendi sesimi duymam mümkün değil. Neyse tüm kanallarda albüm haberim çıkıyor, keyfim yerinde. Sonra Uçankuş'u açtık. Baktım ekranda benim görüntüm ve tuhaf bir ses! Şoke oldum. Kulaklarımı kapatıp utancımdan başımı yastığa gömdüm! Aradan bunca zaman geçti. Gülmeye çalışsam da olmuyor. Beni çok derinden üzdü bu olay... EBRU DESTAN - Düşene Gülünmez Ama Bir gün çok önemli bir davete katılmıştım. Kırmızı halılar, ihtişamlı bir mekan, basın mensupları... Tam kırmızı halının üzerinde salına salına yürürken ayağım takıldı ve herkesin gözünün önünde yere düştüm! Bu arada küpemin tekini de kaybettim. 'Keşke yer yarılsa da içine girsem' diye düşündüm. Elimde fırsat olsa o an oradan kaçar, hiç içeri girmezdim ama mecburen geceye devam ettim. Daha sonra başıma gelenleri arkadaşlarıma anlattığımda hepsi bana güldü. Düşene gülünmez ama benim halime gülmeyen kalmadı. ÇAĞLA KUBAT - James Bond filminden bir sahne 'Eskiden Fenerbahçe Piramit vardı. Yelkenle açılmıştım. Akıntıya kapıldım ve Piramit'in önüne kadar sürüklendim. Orada da herkes çay, kahve içiyor. Ben denizin içinden çıkan bir tip! Ne varsa tek tek toplayıp, kıyıya çıkarttım. Herkes çayını, kahvesini bıraktı bana bakıyor. Çok utanmıştım. BURCU KARA - Süperstar'ın yanında çok utandım Kanal D'de yayımlanan Ajda Pekkan Show'a konuk olmuştum. Program sırasında şarkı söylemeyi sevdiğimi ve Üsküdar Musiki Cemiyeti'ne gittiğimi söyledim. Bunun üzerine şarkı söylemem için ısrar ettiler. Ben de hayranı olduğum Ajda Hanım'ı kırmamak için 'Tamam' dedim O anki heyecanımı ve sonrasında o heyecanın getirdiği utanma duygusunu unutmam mümkün değil! Bir Süper Star'ın yanında şarkı söylemekten çok utanmıştım. FUNDA ARAR - Sahneden uçtum Yıllar önce Kıbrıs'ta bir bar programım vardı. Her şey gayet iyi gidiyordu. Sahne saten kurdelelerle süslenmişti ve oldukça gösterişliydi. Birden saten kurdelelere basıp, bir buz patencisi edasıyla kayıvermez miyim! Kaymak ne demek! Monitörlerin arasına düştüm. Hemen beni alıp dışarı çıkarttılar. Ne var ki program devam ediyor. Utanç ve korku bir arada, üstelik aklım hâlâ sahnede. Meğer topuğum zedelenmiş. Üç ay üstüne basamadım. Artık çok yüksek topuklu giyemiyorum, korkuyorum. Çevremdekiler 'Sana nazar değdi galiba' deyip, nazar boncuğu hediye ettiler. Bana o anı hatırlatan her şeyden utanıyorum! MEYRA-Yerin dibine girmek istedim Gerçekten de şimdi düşündüğümde bile çok utandığım bir anım var. 13 yaşındaydım. Yeni tanışmış olduğum bir kız arkadaşıma biriyle ilgili olumsuz eleştiri yapıp duruyordum. Çocuğu eleştirdim,eleştirdim, eleştirdim... Sözlerim bittiğinde yeni tanıştığım arkadaşım demez mi 'Bahsettiğin kişi benim ağabeyim!' O an yerin dibine girmek istedim. Yüzümin kıpkırmızı kesildiğini hatırlıyorum. KUTSİ - Gitarlı Sözlü 'Edebiyat dersinden sözlümüz vardı. Her zamanki gibi çalışmamıştım. Ancak bir gün öncesinde Cahit Külebi'nin 'Bebek' şiirini besteledim. Çok sevdiğim bir şiirdi. Sözlü sırası bana geldiğinde tahtaya gitarımla çıktım. Öğretmenim; 'Hayırdır, ne yapıyorsun?' diye sordu Ben de; 'Sözlüye çalışamadım ama şiiri besteledim' dedim. Yeni bestemi arkadaşlarıma ve öğretmenime dinlettikten sonra birden ne yaptığımı fark ettim ve çok utandım! Fakat öğretmenimin bu iş için harcadığım emekten dolayı bana verdiği iyi notla kendime güvenim yerine geldi SÜMER TİLMAÇ - Kaynanamdan utanırım Geçtiğimiz yıllarda bir dizi film çekmiştik. O kadar kötü bir projeydi ki; dizinin ekranlarda gösterildiği günlerde Beyoğlu'nda gezerken insanlar bana bakıp, dizinin olumsuzluğunu hatırlayacak diye çok utanmıştım. Bir de ben ilk evlendiğim günden itibaren, kaynanamın yanında hâlâ çok utanırım. ARZU YANARDAĞ - Derste altıma kaçırdım Okul hayatıma hem normalden erken yaşta hem de ikinci sınıftan başladım. Anlayacağınız yaşım küçüktü. Orta birinci sınıfa gittiğim seneydi. Bir gün derste çok sıkıltım. Hiç unutmam, dersimiz muhasebeydi. Öğretmenden tuvalete gitmek için izin istedim. Fakat bana 'Dersin bitmesini bekle. şimdi gidemezsin' dedi. Neredeyse altıma kaçıracağım.O kadar feci bir durumdayım. Ne olduysa oldu ve ben altıma kaçırdım! Sonra arkadaşlarım durumu fark etti. Herkes 'Ne oldu Arzu?' diye soruyor. 'Suyum döküldü' dedim ama kim inanır! O gün sınıff boşalana kadar yerimden kalkmadım. Sonra da ne yapayım, kuzu kuzu eve gittim! METİN AROLAT - Pantolonum Düştü Hayatımda gerçekten çok utandığım bir anım var ve sanırım yıllarca aklımdan silinmeyecek. Kısacası rezil olmuştum! Canlı yayın bir televizyon çekimiydi. Üzerimde kendinden kemerli bol bir asker pantolonu vardı ve rahat hissetmek için iç çamaşırı giymemiştim. Hareketli bir şarkımda biraz da dans edince sanırım kemer gevşemiş. Şarkım bittikten sonra reklama girdiler. Ancak reklama girildikten yaklaşık beş saniye sonra pantolonum dizlerime kadar düştü! O pantolonu nasıl yapışıp da yukarı çektim, kendimi nasıl arkaya attım hatırlamıyorum. Bu olayı hayatımdaki rezalet olarak kabul ediyorum. Ama yine de sevindiğim bir taraf var tabii... Bu olay canlı yayın sırasında olsaydı, stüdyodaki birkaç kişi yerine tüm Türkiye'ye rezil olmuş olacaktım. Tanrım beş saniyeyle beni de, izleyenleri de kurtardı!

Internet Haber Mobil Uygulama

Yıldızları utandıran anılar