Yetiştiği yurdun müdürü oldu
Abone olYetiştirme Yurdunda büyüyen 33 yaşındaki Savaş Aktepe, yıllar sonra o yurtlardan birine müdür yardımcısı olarak atandı
Çocuklar onu, 'anne gibi şefkatli baba gibi yol
gösterici' olarak tanımlarken, kendisi de, "Onların mutluluğu benim
mutluluğum. Aynı yerde büyüdüğüm için sorunlarını anlamak ve çözüm
üretmek kolay oluyor" diye konuşuyor. O'nun hayatı da bu
yurtlarda geçti.Yetiştirme Yurdunda büyüyen 33 yaşındaki Savaş
Aktepe, yıllar sonra o yurtlardan birine müdür yardımcısı olarak
atandı. Yetiştirme yurdu psikolojisini yaşayarak öğrenen Aktepe,
onlara kimsesizlik travması yaşatmamak adına elinden geleni
yapıyor, onlarla arkadaş olmaya çalışıyor.
1978 yılında Ankara'nın Sincan ilçesi Yenikayı köyündeki dünyaya
gelen Savaş Aktepe, 3 yaşındayken kimsesiz kalarak çocuk yurduna
verildi. 1985 yılında, okula başlayan Aktepe, bu nedenle Sincan'da
yeni açılan bir yurda gönderildi. "Kalabalık içinde
yapayalnızdım" sözleriyle anlattığı günlerde kendisini
derslerine verdi. İ
lkokulu, başarılı bir öğrenci olarak tamamladı. Yaşı 12'ye gelince
artık çocuk yurdu için "büyük" olduğu söylendi. Evi bildiği yuvadan
Rize Erkek Yurdu'na gönderildi.
Ortaokul ve liseyi Rize'de tamamlayan Savaş, 1997'de 18
yaşını doldurduğu için kaldığı yurda yine "büyük" geldi. Yurttan
ayrıldı, aynı yıl Rize Tarım İl Müdürlüğü'nde daktilograf olarak
işe başladı.
'BİRLİKTE YÜRÜYORUZ'
Artık kendi ayakları üzerinde durmaya başlayan Savaş, hem çalıştı
hem de Anadolu Üniversitesi İşletme Fakültesi'nden mezun oldu.
Görevde yükselme sınavını kazanıp aynı kuruma şef olarak atandı.
2004'te Sosyal Hizmetler Çocuk Esirgeme Kurumu bünyesindeki Çankırı
Yetiştirme Yurdu Müdürlüğü'ne memur olarak geçiş yaptı. 2009'da
açılan görevde yükselme sınavında da başarılı olup 2010'da Kars
Halime Arslan Yıldız Çocuk Yuvası'na Müdür Yardımcısı olarak
atandı.
2010 Kasım'ından bu yana ise Kars Erkek Yetiştirme Yurdu'nda
müdür yardımcısı olarak görev yapıyor. Aktepe, şimdi kimsesiz
çocukların yanında, yeniden onlarla birlikte yaşamanın mutluluğu
içinde. "Hep birilerinin elimi tutmasını isterdim, şimdi o ele
ihtiyacı olan çocuklara yardım ediyorum. Kendi tecrübelerimi onlara
anlatıyorum. Çünkü onların şimdi yürüdüğü o yalnız, o sıkıntılı o
kara yollardan bir zamanlar ben de geçtim. Şimdi onlara rehberlik
ediyorum" diyor.