Yeni nesil daha mı zeki?

Etrafınızdaki çocuklara baktığınızda muhtemelen siz de fark etmişsinizdir: Şimdiki çocuklar (3-11 yaş kuşağı) son derece şımarık ve tatminsiz olmaları bir yana, aslında on - on beş yıl öncesinin 3-11 yaş kuşağına göre daha zekiler.

(On yıl öncesinin aynı yaş kuşağı da, yirmi yıl öncesinin aynı yaş kuşağından daha zekiydi)

Bu çocuklar anlamlı cümleler kurabiliyorlar, büyüklerle mantıklı dialoglar geliştirebiliyor hatta bazen çok güzel espriler de yapabiliyorlar.

Ana-babaların göğüsleri kabarıyor haliyle:
"Aman teyzesi, bizim çocuk pek zeki... Görsen, her şeyi biliyor…"

Aynı yaş grubu çocuklarda giderek artan oranda hiperaktivite, dikkat bozukluğu ve aleni şekilde terbiyesizlik oranlarında da artış var. Çocuk psikologları ve eğitimciler harıl harıl bunların nedenini tartışıyor.

Gerçi onların saptama ve teşhislerinin ne kadar isabetli(!) olduğu da, önerdikleri çare ve çözümlerin(!) her defasında durumu daha da beter haline getirmesinden belli ya...

Yeni neslin çocuk yaşlarda bu kadar ileri(!) olan zeka seviyesine sonra ne oluyor peki?

Bu çocuklar ergenlik çağına girdikten itibaren eğer büsbütün dağıtmıyorlarsa -ki sıkça rastlanan bir durum bu- zekalarında bariz bir gerileme ortaya çıktığı su götürmez.

Bu sonuca nasıl varıyoruz?

3-5 yaşlarındayken anlamlı ve düzgün cümleleri peşpeşe sıralayan ve hatta büyüklerle kurdukları dialoglarda görüldüğü üzere, kavramlar ve kelimeler arasında çok sağlam bağlar kurabilen bu çocuklar ilerleyen yıllarda:

  a) Kelime haznelerini geliştiremiyorlar. Kavramları ve sözcükleri tanımıyor ya da yanlış biliyorlar.

  b) Kavramlar ve olgular arasındaki bağları ve olaylar arasındaki sebep-sonuç ilişkilerini kuramıyorlar

  c) Bırakın yeni yabancı diller öğrenmeyi, kendi anadillerini bile doğru dürüst kullanamaz oluyorlar

  d) Matematik ve fen bilgisi gibi konularda çok başarısız oluyorlar

  e) Etik değerleri algılayamıyorlar. Hatta kendi aralarında bile sağlıklı ve düzenli iletişim kurmadıkları için asosyal ve tahripkar oluyorlar. İçedönük bir yapıya bürünüyorlar. Bu da onları bunalıma, uyuşturucuya ve hatta intihara sürüklüyor.

Eğer bir zaman makinası icad edilmiş olsaydı ve biz diyelim ki on beş yıl öncesinden yüz tane 3-11 yaş grubu çocuğu ve yüz tane 13-20 yaş grubundan genci bugüne getirebilseydik görecektik ki:

a) On beş yıl öncesinin 3-11 yaş grubu çocuklarına kıyasla, bugünküler daha zeki ve bilgili,

  ama

b) Bugünkü gençlerin (13-20 yaş grubu) zeka ve bilgi seviyesi on beş yıl önceki yaşıtlarından daha geride.

ÖSS ve OKS sınavlarında yıldan yıla düşen başarı yüzdeleri bu konuda sağlam bir örnek ama tek örnek değil kuşkusuz..

Peki bunun nedenleri ne olabilir? sorusuna cevap olarak:

• Gelişen teknolojiye karşın görece artan yoksulluk,
  
• Bozulan ekonomik ve sosyal yapı
  
• Bütün bunlara ilaveten medyanın kalitesiz, bozuk ve sakat bir iletişim modelini gençlere empoze etmesi;

gibi cevaplar verilebilir.

Fakat şurası apaçık görünüyor: Önümüzdeki yıllarda da bu gidiş devam edecek.
On yıl sonrasının çocukları (3-11 yaş kuşağı) şimdiki çocuklardan daha zeki, fakat gençleri (13-20 yaş kuşağı) şimdiki gençlerden daha bilgisiz, daha sorunlu ve daha tahripkar olacak.

Bütün bunlar olurken biz ne olacağız peki? Türkiye ne olacak?

Bu soruyu da çokbilmiş zamane çocuklarına sorun isterseniz. Onlar her şeyi daha iyi biliyor çünkü…