Yatak sahnelerinde yokum

O, tartışmasız Türkiye'nin en iyi erkek oyuncularından biri. Geçtiğimiz gün Afife Jale'de aldığı ödülle bunu birkez daha ispat etti. Ancak 'Sevişme sahneleri çok abartılıyor. Bu yüzden artık böyle sahneler çekmeyeceğim' diyor

Tarih 2003... Yer: Bir tiyatro salonu... Esas oğlan bir oyunun rejisini yapmak için arkadaşlarından davet alır... Teklifi memnuniyetle kabul eder. Tiyatroya gidince daha bir "memnun" olur. Çünkü "esas kızı" bulmuştur. Oyundaki güzel kıza abayı yakar. Geriye ne reji kalır ne de meji... Evlenirler... Kız sevdiği adam uğruna işinin zirvesindeyken "Evinin kadını" olur. Güzeller güzeli bir kız çocuğu dünyaya getirir. "Ayrılıyorlar" dedikodusu çıkar arada... Ancak bunlar mutluluklarını gölgeleyemez. Esas oğlan geçtiğimiz gün gerçekten "esas" olduğunu bir kez daha kanıtlar. Afife Jale Ödülleri'nde "Kara Sohbet" adlı oyundaki performansıyla en iyi erkek oyuncu ödülünü kazanır. Bu başarının sinini ve "magazin dünyasında evlilik olmaz" tezini çürüten Emre Kınay ve Emine Ün çiftinin kapısını çaldık:

Başarınızı neye borçlusunuz?
Emre K.: Burada... (Yanında oturan eşi Emine Ün'ü gösteriyor gülerek) Emine koşulsuz destek verdiği için ben bunu başarabildim. Bu yüzden aldığım ödülün yansı onun. Bir de işine aşık olmak ve çok çalışmak.

Emine Ü: Emre projeyi çok iyi araştırır. Tiyatro aşkını da kattığında ortaya güzel bir basan çıkıyor.

Yurtdışında adam dilenciyi canlandıracaksa, dilenci gibi yaşıyor?
Emre K.: Böyle bir oyunculuğa inanmıyorum. "6 ay onlar gibi yaşadım"ın magazin olduğunu düşünüyorum...

Eşinizi izlemek nasıl bir duygu?
Emine Ü.: Emre eleştiriye çok açık bir insan. Karşı tarafın yaptığı eleştirilere önem verir ve bunları ciddiye alır. Bu yüzden rahatım.

Kara Sohbetle ödül aldınız. Bu kurucusu olduğunu Duru Tiyatro'nun sergilediği ilk oyundu...
Emre K.: Kara Sohbet bir roman uyarlamasıydı. Dünyada ilk kez biz oynadık. Komediyle başlamak istemedim. Çünkü o zaman seyirci sizden hep komedi bekliyor.

Beraber bir oyun var mı?
Emre K.: Deli gibi oyun bakıyorum beraber oynamak için.

Emine Ü.: Tiyatro yapmayı çok istiyorum.
Evlenmeden önce bir oyunda yer aldım. Amatördüm...

Emre K.: Amatör değil, yarı profesyoneldi. Tiyatroda torpil olmaz. Onda böyle bir yetenek görmesem sahnedekileri riske atamam.

Bundan sonraki projeleriniz...
Emre K.: Taksici diye tek kişilik bir oyun var. Sponsor bulabilirsek Venedik Taciri yapmak istiyorum. Türkü jazz albümü yapabilirim.

Emine Ü.: Televizyondan teklifler var, değerlendirmek istiyorum.

Sıkıldınız mı evde?
Emine Ü.: Hayır çünkü ben kocamı, çocuğumu, evimi çok seven bir insanım. Ama ilk başlarda ne yapacağımı şaşırdım. Maddi açıdan Emre'ye bağlı gibi hissetim kendimi.

Eşiniz istediği rolde oynar mı?
Emre K.: Bu role çok inandım derse son karar onun.

Türkan Şoray kanunları var mı?
Emre K.: Oyuncuysam herşeyi oynamam gerektiğini düşünüyorum. Ama maalesef ki Türkiye'de basın da o yeterlilikte değil. Entelektüel kapasite kısıtlı. Kızacaklar ama tenzih ederek söylüyorum. Sokaktaki adamın aklına sanat deyince belden aşağı ne geliyorsa onun da aklında o var. O zaman oyunculuk alanım daralıyor.

Emine Ü.: Örneğin Dün Gece Bir Rüya gördümde ateşli sevişme sahneleri diye manşetler atıldı.

Emre K.: Bir süre sonra biz de millet ne der diye bakıyoruz. Ciddi bir karar aldım. Ancak Bunun ne ailem ne de karımla ilgisi var. Artık asla yataklı sahneler çekmeyeceğim.

Emre Kınay zor biri mi?
Emine Ü.: Evet zor. Ama çok çok iyi huylu, çok tatlıdır benim kocam. Bir tek sabahları dokunmayacaksın. Sabahları çekilmiyor.

En çok kavga neden çıkıyor?
Emine Ü.: 17 aydır çocuk yüzünden kavga ediyoruz.

Emre K.: Ben biraz pimpirikli bir adamım. İlk üç ay üşütür diye çocuğu evden dışarı çıkarmadım. Görmemişin kızı olmuş durumu yani. Kızıma kara sevdalıyım. Artık onun için yaşıyoruz. Allah bizi ayırmasın...

Emine Ü.: Kar yağıyor diye çocuğu aşıya götürmedi. En büyük kavgamız buydu.

vataniki