Yaşı küçük, acıları çok büyük

Kerem’in annesi ve babası o daha 13 aylıkken boşandı. Mahkeme velayetini babası Halim Üner’e verdi. Anne ise her hafta sonu oğlunu görecekti. Acı haber tez geldi. Kerem’e kanser teşhisi kondu.

Ona hayat veren annesi teşhisten sadece 13 gün sonra gitti. Bir daha da hiç aramadı. Kerem o tarihten itibaren babaannesi Seviye Üner’i anne olarak bildi. Küçük çocuk 2005 yılında ameliyata alındı, ardından kemoterapi süreci başladı. Bugün hastanenin maskotu haline gelen Kerem’in kısacık ömrüne sığdırdığı öykü herkesi hüzünlendiriyor.

SÜPER BABANNE

Torununa sahip çıkan Seviye Üner ise ‘süper babaanne’ olarak tanınıyor. Tedavi nedeniyle yaşamlarının neredeyse büyük bir bölümünü hastanede geçiren Kerem ve babaannesi Seviye Üner, Onkoloji Anabilim Dalı’ndaki ilköğretim okulunda da çok seviliyor.

TEK İSTEĞİMİZ KANSERİ YENMESİ

Geçtiğimiz yıl şubat ayında kemoterapi sonrası tümörün yok olduğunun söylendiğini belirten babaanne, “Maalesef sevincimiz kursağımızda kaldı. Tümör yine nüksetti. Kerem'i psikoloğa götürüyoruz. Annesi olarak beni biliyor, bana anne diyor ama psikolog bilinç altında derin bir anne özlemi olduğunu söylüyor. Tek istediğimiz kanseri yenmesi” dedi. Hastanedeki gönüllü anneleri ise, Kerem’deki yaşama azminin herkese örnek olması gerektiğini söyledi.