Frank Epporson - Lolipop 1905 yılında Frank Epporson isimli bir çocuk su ve toz soda dolu bir karışımı cam bir çubuğun içinde verandasına bıraktı. Epporson o sıralarda bunun farkında değildi ancak lolipop'u icat etmişti. Ancak 1923 yılına kadar bu fikri hayata geçirmeyi düşünmedi. 1923 yılında açtığı limonata standında "Eppicles" adını verdiği dondurulmuş limonata çubukları sattığında ilk lolipop fikrini ilk kez ticari hayata geçirmiş oldu. Harry Coover - Sıvı yapıştırıcı Hemen herkesin kullandığı yapıştırıcı sıvıların icadı oldukça ilginç. Amerikalı kimyager Harry Coover; cyanoacrylate adını verdiği bir plastik tabanca üretmeye çalışırken; deneyi amacından saparak sıra dışı bir başarısızlığa uğradı. Hoover deneyin sonunda plastik tabanca yerine sıvı yapıştırıcıyı bulmuştu. Henry Perkin - Mauveine sentetik kimyasal boya İngiliz kimyager Henry Perkin ilk sentetik kimyasal boya olan Mauveine'i bulduğunda 18 yaşındaydı. Perkin, sıtma tedavisi için bir ilaç bulmaya çalışırken yanlışlıkla sentetik kimyasal boyayı üretmeyi başardı. Teflon Tavaları yapışmaz kılan kaplama Teflon; 1938'de Roy Plunkett (ABD) tarafından tesadüfen icat edildi. Plunkett, toksit olmayan soğutucu gaz üretmeye çalışıyordu ve bir tüp dolusu tetrafloroetilen gazı hazırlamış olduğunu düşünmekteydi, ama asistanı Jack Rebok (ABD) tüpün kapağını açtığında, içinde gaz bulunmadığını gördü. Tüpü testereyle ikiye ayırınca tabanında inanılmaz özellikler sergileyen yağlı, beyaz bir toz buldular. Isı ya da elektrikten etkilenmiyordu, en güçlü asitler ve çözücülerle bile aşınmıyordu, dahası sürtünme katsayısı, o güne dek üretilmiş maddeler içinde en düşük olanıydı. Roy Plunkett, politetrafloroetilen (kısaca PTEF) adlı bir polimer yaratmıştı Robert A. Chesebrough - Vazelin New York'lu kimyager Robert A. Chesebrough, 1859 yılında Pennsylvania'da yeni bulunan petrol kuyularına gittiğinde bir maddenin işçilerin ayaklarına yapıştığını gördü. Bu parafine benzer madde iş pompalarını tıkayarak işçilerin canını sıkıyordu ama ayaklarındaki kesik ve yaraların da iyileşmesine yardımcı oluyordu. Chesebrough bu tuhaf maddeyi kavanozlara doldurarak New York'a döndü. Üstünde aylarca çalışarak petrolden ayrıştırdığı maddenin vücuttaki yaraları iyileştirdiğini gördükten sonra 1870'te "Vazelin Petrol Jeli" ismiyle piyasaya satışa sundu. Joseph McVicker: Play-Doh Oyun Hamuru 1950’lerin başında Joe McVicker'ın baldızı kendisine çocukların okullarında silgi olarak kullanmaları için zehir içermeyen hamur fikrini açtı. Bu fikrin, ilgi çektiğini fark eden Mc Vicker, çevredeki bütün okullara hamuru yollamayı önerdi; zaten silgiden ziyade oyuncak olarak kullanıldığını fark etmeleri uzun sürmedi. Arthur Fry - Post-It Notları Çıkarılıp, yeniden yapışabilen bir not kâğıdı fikri Arthur Fry’ın aklına kilise korosunda ilahi söylerken geldi. Fry’ın ilahi kitabının sayfalarını işaretlemek için kullandığı kağıt parçaları kitabının arasından düşüyor ve işaretlediği sayfayı kaybetmesine neden oluyordu. Fry, meslektaşı Silver’ın bulduğu yapışkanı bir kağıt parçasına sürerek kitapta istediği sayfaları işaretlemede kullandı. Art Fry daha sonra hazırladığı yapışkanlı sayfa işaretlerinden birinin üzerine bir not yazdı ve patronu Bob Molenda’ya sunacağı rapora yapıştırdı. Patronu sorusunu aynı sayfa üzerinde yanıtladı ve başka belgelerin üzerine yapıştırarak, ona geri gönderdi. Beraberce kahve içtikleri bir sırada, Art Fry’ın iletişimde yeni bir yol keşfetmiş olduğunun ayrımına vardılar. Percy Spencer - Mikrodalga Fırın Mikrodalgalarla pişirme fikri ilk kez Percy Spencer tarafından, radar olarak kullanılması planlanan "magnetron"un keşfedilmesiyle 1945'li yıllarda başlamıştır. Percy Spencer, radar dalgaları ile deney yaparken cebindeki çikolatanın erimesi ile mikrodalga enerjisinin yiyecekleri ısıtabildiğini keşfetti. 1947'de bu buluşunun patentini aldı ve ilk mikrodalga fırını 1,8 metre boyunda ve 340 kg ağırlığında tasarladı. George De Mestral - Cırt Cırt İsviçreli mühendis George de Mestral, ava çıktığında çoraplarına ve köpeğinin tüylerine yapışan garip bir bitkiyi laboratuarına götürdü. Bitkinin mikroskopik kancaları olduğunu gören mühendis, cırt cırtı icat etti. Leo Hendrik Baekeland - Bakalit Bakalit, bazik ortamda amonyakla ısıtılması ile elde edilen suni bir reçinedir. Leo Hendrik Baekeland adlı Belçikalı kimyacı tarafından 1909 yılında bulunmuştur. Bakalit keşfedildiğinde kimse onun mutfak araç ve gereçlerinde, radyo ya da tv yapımında kullanılabileceğini bilmiyordu. Hendrik, ahşap bir kaplama yapmaya çalışırken yanlışlıkla bu maddenin üzerine tökezledi. Demir düdüklü bir tencere içinde bu elementi ısıtan Hendrik, böylece bakalit'i keşfetmiş oldu.