Yanlış tahlil ölüme götürdü

Girdiği bunalım sonucu köprüden atlayarak intihar eden Kadir Has Üniversitesi öğretim görevlisi Şadiye Kocabaş (50), yakınları, meslektaşları ve öğrencilerini yasa boğdu. Bir gün ‘hiç beklemediği’ haberi aldı. Doktoru ona, tahlillerin karıştığı, kendisinin kanser olmadığı söylendi. Şadiye Hoca, o gün ‘Yeniden doğdum’ dedi. Hayata yeniden sarıldı. Hastalığı nedeniyle ayrıldığı işine döndü. Bu kez Kadir Has Üniversitesi’nde İngilizce öğretmenliğine başladı. Öğrencileriyle artık, eski günlerini yaşar gibiydi. Hastalık korkusuyla geçen iki yılını hatırlamak bile istemiyordu. O dönem yazdığı şiirlerini anı olarak 2000 yılında kitap halinde yayınladı. Kocabaş'ın Üsküdar Vapur İskelesi'nin yakınında bulunan cesedi, otopsi için Adli Tıp Kurumu'na getirildi. Cenazenin getirilişi sırasında Kocabaş'ın yakınları ve öğrencileri gözyaşı döktü. Sabri Kocabaş, eşinin ölümünden duyduğu üzüntüyü dile getirerek, "Her şey güzel, her şey iyi ama bir buçuk saatlik bir bilgi yok. 19.00 ile 20.30 arasında neler oldu bilmiyoruz. Evden gayet güzel bir şekilde, kuzenine gitmek için çıkmış ama gidememiş. Kitap yazdı. Doktora yaptı. Kanser oldum diye düşünüyordu ama hastalığın verdiği kuruntuydu, daha sonra normale döndü. Nedenini anlayamadık. Kitabı piyasaya dağıtmadık. Sadece yakınlarına verdik" dedi. Gözyaşı döken öğrencileri, "Çok iyi bir insandı. Bizimle oturup sohbet ederdi, gezilere gelirdi. Haberi duyunca şok olduk. Hala inanamıyoruz. Hayatı seven bir insandı, kendisi bir hayattı zaten" diye konuştu. Meslektaşları da, Şadiye Kocabaş'ın hayat dolu bir insan olduğunu belirterek, neden intihar etmiş olabileceğini anlayamadıklarını dile getirdi. Öğretim görevlisi Gönül Güner, "En son cuma günü beraberdik. Herhangi bir anormallik yoktu. Herhangi bir sorunu olduğunu sanmıyorum" ifadelerini kullandı. Şiirlerinde ölüm vardı Köprüden atlayarak intihar eden Şadiye Kocabaş’ın 2000 yılında yayınlanan ‘Ölüm Son Değil’ adlı şiir kitabındaki ‘Ölüm Son Değil’ şiiri şöyle: Kendi ölümünü, Yaşamayacağını bile bile, Korkarsın yine de. Ölümden Neden? Ölüm: Dokunulamamak mı? Yitirmek mi Dünyadaki izlerini? Ölüm, belki de, Silinmek yüreklerden, Anılardan, düşlerden. Öyleyse Ölü yaşıyor Yüzlerce insan bilmeden. Lokman Hekim, Varmasa da farkına, Ölümsüzlük sunulmuş insana, Eğer ruhu varsa. ÖLÜM Görünmeden yaşamak, Anlayana. Ölüm son değil, Başarana.