Bir denizkızı olsam
diyorum…
Denizin ortasında, beni
aramaktan, bana ulaşmaktan uzak o kıymetliye gitsem,
O tekneye yanaşsam
diyorum…
Kuyruğumu sulara
vursam…
Durgun denizde bir dalga
yaratıp, derinlere kaçsam diyorum…
Dalgayı görse,
şaşırsa…
Benim uğradığımı anlasa
diyorum…
Bir rüzgâr olsam
diyorum…
Daha önce hiç böylesi
esmemiş…
Tenini yalayıp geçtiğinde
yumuşacık,
Benim dokunduğumu hissetse
diyorum…
Bir güneş olsam
diyorum…
Sakınmak için gölgeye
kaçmasın…
Bilakis tam altına gelsin,
ışığıma baksın istiyorum…
Gözüne girerken
ışıklarım…
Günlerdir gözlerini
düşünüyorum…
Bilsin
istiyorum…
Bir bulut olsam
diyorum…
Gördüğünde bulutu, şeklini
bana benzetip,
Gülümsesin…
Bulut dağılırken, kayarken
şeklinden,
O’nu hayal ettiğimi,
gülümsediğimi bilsin istiyorum…
Bir balık olsam
diyorum…
Oltasını attığında,
gönüllü takılsam ağına…
Teknesine alıp beni,
bassın bağrına…
Sonra, özgür sulara
bıraksın istiyorum…
En diplerde, kendini
midyenin içine saklamış bir inci olsam…
Dalıp beni
bulsa…
Gömleğinin sol cebine
koysa…
Varlığımı hep hissetse
diyorum…
***
Benim yüzümden hiç
üzülmesin…
Beni düşündüğü hiçbir an
sıkıntı duymasın istiyorum…
Ben mi?
Üzüleyim, değer
diyorum…
nsrnylmz@gmail.com