Turgut, Özkök'ü Lewis'e benzetti

Serdar Turgut, Ertuğrul Özkök'ü köşesine taşıdı. Tabi yalnız değil. Onun yanına bir de Jerry Lewis'i yerleştirdi. İkisi arasındaki benzerliğe dikkat çekti. Turgut, Özkök'le genel yayın yönetmenciliği oynamak istediğini de dile getirdi. Turgut'un asıl değinmek istediği konu, görevi bırakacağına dair söylentilerdi. Komediye seven yazar, dedi ve şöyle devam etti...

Yazı: Serdar Turgut
Kaynak:
Ben gazetelere bakarken arada bir dalar giderim. Uzaktan gören de benim gazetecilik üzerine düşündüğümü sanır ama ben o anda Bodrum'u düşünüyorumdur. 'Bulunduğum yerde olmasam da Yalıkavak'ta olsaydım hayat ne kadar da güzel olurdu' diye hayaller kurarım. Her gün gazetede çalışıp bir de üstüne üstlük gazete hayal edecek değilim ya, ben Bodrum'u hayal ediyorum. Dün de Hürriyet gazetesine bakarken dalıp gitmişim yine, ona bakarken Yalıkavak'ı düşünüyordum ama bu kez suratıma bir gülümseme de yayılmış, görenler böyle diyor. Ben de hayallerimden bir anlık koptuğumda, içimde sıcak hislerin oluşmaya başladığını, sevecen duygular yaşamaya başladığımı hissettim. Bu da tuhaftı; çünkü ben gazetelere bakarken genelde cinayeti düşünürüm. Bu kez neden içim sıcaklıkla doldu diye merak ederken, hayal kurarken gözümü diktiğim noktada Ertuğrul Özkök'ün resminin bulunduğunu anladım. Şimdi diyeceksiniz ki; neden durup dururken sevdin onu, neden için sıcaklıkla doldu? Çünkü dün fark ettim ki; Ertuğrul Özkök ile Jerry Lewis arasında olağanüstü benzerlik var, ben de Fransızlar gibi bir Jerry Lewis fanatiğiyimdir. Son zamanlarda onun eski filmlerini toplamaya başladım. Bu müthiş benzerlik nedeniyle Ertuğrul Özkök'e de sevgiyle bakıyor olmalıydım. Yazıya ikisinin fotoğrafını birlikte koydum; siz de ne demek istediğimi görün diye... Size bir şey diyeyim mi, burada tam bir 'aynı yumurta ikizliği' durumu var, aynı şekilde bakıyorlar, ağız yapıları aynı, aynı müstehzi ifade var, dolayısıyla Jerry Lewis'i sevip de Ertuğrul Özkök'ü sevmemek diye bir şey mümkün değil.

Bu keşfim beni heyecanlandırdı ve açtım telefonu Ertuğrul Özkök'e... Keşfimi ve yazacağımı anlattım. Hemen itiraz etti; 'ama ben Bugs Bunny olmak istiyorum' dedi. Yıllardır bunu söyler. Bir türlü başaramadı bunu uygulamayı. Güya işe Bugs Bunny kıyafeti giyerek gelecekti, artık ikimiz de yaşlandık, emekli olduğumuzda yaparız öyle şeyleri. O Bugs Bunny kıyafetini, ben de Speedy Gonzales kostümümü giyerim ve ev partisi veririz. Buluştuğumuzda genel yayın yönetmenliği oyunu oynarız. Bu oyunun yeneni olmayacağından, birbirimize hiç kızmadan oyunu oynar dururuz.

Özkök'ün resminin yanına Jerry Lewis resmini koyabilmek için hayli araştırmam gerekti; çünkü adamın bir dakika bile uslu durabildiği, sakin poz vererek çektirdiği fotoğraf yok. Suratı binbir çeşit, ezilip büzülüyor karşısında fotoğrafçıyı gördüğü anda. Bulabildiğim en iyi fotoğraf sayfaya koymuş olduğumdu. O da bayağı gençlik fotoğrafı. Jerry Lewis, Ertuğrul Özkök'te bulunmayan bir adete sahip. O normal şekilde yaşlanıyor, Ertuğrul ise fiziğini 40 yaşında mumyalatmış gibi dolaşıyor etrafta. Telefonda her konuştuğumuzda bana genel yayın yönetmenliğini ne zaman bırakmayı düşündüğümü sorar, bu kez de ben sordum aynı soruyu ona; '2025'e kadar bırakırım tabii ki' dedi. Bu da bana anormal gelmedi, çünkü bir insan 200 yıllık bir yaşamı hedeflemişse 50 yıl genel yayın yönetmenliği yapması da doğal. Ben ise sıkarsam dişimi 70 yaşı bulurum en fazla. Buradan yola çıkıp buyurun siz hesaplayın ne kadar daha bu görevde kalmam gerektiğini. (Gerçi hakkımda çıkarılan dedikodulara bakılırsa bu görevi 7 ay önce bırakmış olmam gerekiyordu. Bu da bir dünya rekoru olacaktı, çünkü göreve daha altı ay önce başladığım hatırlanırsa, bu da kendi içinde bir rekor olacaktı). Asıl mesele ne biliyor musunuz; diyelim ki ben bıraktım bu görevi, asıl zor olan işi bırakmak değil Ertuğrul Özkök'ü 25 yıl daha beklemek zorunda kalmak olacak. Çünkü benim Speedy Gonzales kostümüm hazır ve de genel yayın yönetmenliği oynamak için Bugs Bunny'i istiyorum. 25 yıl daha bekleyecek sabrım yok